Eigenlijk moeten we vandaag naar school. Maar gelukkig mogen wij vrij nemen omdat wij in de vakanties doorgaan. En zo kunnen we, zelfs in de corona-tijd, veilig naar een museum. Gewoon op een vrijdag, zodat de rest naar school moet.
Niet al te vroeg op. Een weekend-gevoel, maar geen zwemmen vanmorgen. Lekker rustig opstaan dus en dan gaan we op weg naar ons eigen les-dagje in het science museum NEMO in Amsterdam.
Het past wel om de laatste vrije dag van papa te vieren in een omgeving van technische (en ander) wetenschappelijke proefjes. Hij zal vanaf maandag wel de mensen leren kennen die dit allemaal hebben bedacht, wij vinden het doen van proefjes leuker dan het kennen van de mensen die het bedacht hebben, dus al met al is het toch onze dag; zoals altijd.
We beginnen met de verplichte blog-foto, om traditioneel van start te gaan.
Maar niet te lang poseren, want we willen naar binnen. Kom we gaan!
Ho, wacht! Het is al begonnen. Hier buiten is al een waterrad te vinden.
Als we binnen zijn, worden we aangesproken door een dame met een spat-scherm voor haar gezicht. Zij heeft geen mondkapje op, maar het ziet er net zo raar uit. Zij vraagt aan mama of ze een gratis lot wil krijgen, waarvoor het museum dan ook geld krijgt. Zo’n goed doel kan mama natuurlijk niet afslaan. Terwijl zij de gegevens doorgeeft, gaan papa en Sylvain de jassen in het kluisje stoppen.
En ook hier… safety first, denk aan jezelf en anderen. Hier laten ze zelfs zien hoe je je handen moet wassen; al doen ze het vreemd genoeg met inkt.
En dan komen we eindelijk binnen in het museum en zien we overal waar we kijken leuke testjes en proefjes. Hier kan je een draaikolk maken en van dichtbij zien hoe zo’n ding eigenlijk gemaakt wordt en werkt.
Hoe harder je draait, hoe mooier de kolk. Ook van boven is het een mooi gezicht.
Even verderop zien we stoeltjes hangen waarbij je aan een touwtje kan trekken om de stoel omhoog te bewegen. Raar… maar het ene stoeltje is zwaarder dan het andere stoeltje. We proberen ze gewoon alle drie en leren daarna pas dat er verschillende hoeveelheden katrollen hangen die de kracht die nodig is om onszelf te tillen verdelen.
Kijk, dit gaat al een stuk makkelijker.
He kijk hier een zwart gat voor geld. Dat is makkelijk verdienen, als we er geld in doen rolt het langzaam naar het gat toe. Vliegt de aarde ook zo in rondjes? Dan hopen we maar dat we niet aan het einde zitten van de tijd en dus vlak bij het gat. Gelukkig weten we dat dit model een versnelde weergave is. En ook gelukkig is dat aan het einde van het zwarte gat een bakje zit waar je je geld weer kan pakken. Wat zal er uit vallen als de aarde er in valt?
Hier is een wiel maar wij wisten niet wat we er mee moesten doen. Maar draaiend aan een draaiend wiel draaien is evengoed grappig. Ergens vernemen wij dat het gaat om gestrekte en niet gestrekte armen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan…
De les die wij hier uit kunnen leren is dat als je je armen niet strekt dat het wiel dan ook niet meer rol. Laten we maar hopen dat ‘ze’ op basis van ons onderzoek geen conclusies trekken…
Snel door naar de volgende. Een dynamo, hard draaien en er gaat zowaar een lamp branden… En het werkt ook nog. Papa vertelt dat hij dat vroeger op zijn fiets ook had… Haha dat zal zwaar geweest zijn? Waarom niet al een lampje met een batterij?
Oh, leuk! Bellen blazen! Dat kunnen wij wel. Eerst wat rare vormen zien en proberen.
Zodra het echte werk vrij komt gaan we daar maar even mee spelen, euh… een proefje mee doen. Kijk wat een gave muur van zeepsop.
Hier kan je zelfs in een bel staan. Het ziet er alleen wel makkelijker uit dan dat het is.
Echt niet, dat kan ik ook heus zelf wel.
Nog een keer dan…
Deze is iets kleiner, maar makkelijker om te bedienen.
Wat gebeurt er als je gaat blazen?
Oh, gaaf! Wel jammer dat je zelf dan raar op de foto staat, maar jullie letten daar niet op he?
Gelukkig wordt mijn rare gezicht wel beloond met een heel mooie beweging van het zeep. Het is -of papa vindt het- lastig om vast te leggen op foto, je had er eigenlijk zelf bij moeten zijn. Of sterker nog, ga lekker zelf naar het museum, er is genoeg te doen!
Ik kan het ook, maar dan zonder rare bek te trekken hoor!
Toch?
Niet lachen!
Het resultaat is, voor ons om goed te zien, verbluffend mooi!
Is het mogelijk in een bel te staan? Nou… euh… dat gaan we zien. Wil jij ons even inpakken papa?
Genoeg over zeep, nu wat over stroom. Dit hebben we wel eens eerder gezien, maar het blijft leuk om te zien en mee te spelen.
Bliksems, mijn hand staat onder stroom!
Leuke foto zo he?
Joehoe, stroom, zie je mij niet? Zó klein ben ik toch niet? Buzz me!
Aaaaaa, wow, kijk nou, hij ziet me!
In het luchtvaart museum hebben papa en mama dit al uitgelegd, alleen daar was hij kapot of uit. Dit luchtkanon werkt prima en de bal blijft, zoals uitgelegd, keurig door de luchtstroom zweven. Stoer he?
Wat nou als we het kanon scheef houden?
Oh, zo gaaf! Dan blijft de bal gewoon hangen, dit is magie!
Iets met een magneet. Ook al snap ik er niets van is het toch leuk, want telkens als ik op het knopje druk, hoor je een harde scheet… haha dit is leuk!
Ondertussen probeert zus een stuk voor te lezen met vertraging op haar oren. Daar ben ik goed in, weet je nog van ‘raad het lied’?
Mmmm als je rood licht, blauw licht en groen licht bij elkaar doet heb je wit licht. Dat is raar.
Maar als je deze drie kleuren bij elkaar op de muur hebt en je zet ons er voor, dan heb je….
Mooie foto’s!
