Na de eerste kuur gister goed geslapen (wel even wakker geweest, maar heb rust genoeg overdag) en opvallend (relatief) lekker opgestaan. Amper misselijk, fijn. Maar…

Dan wrijf je even door je haar en zit je hand vol met haar. Iets wat je weet dat er aan zit te komen, maar toch raar is.

Snel er uit en de tondeuse pakken. Geen vieze kale plekken tussen een dekentje van grijs haar, bleh. Af die zooi!

Het is een betje coup zure regen zo… maar niets aan te doen.

Dat vogelnestje heeft jaren goed werk gedaan, nu even zonder, maar wellicht komt het terug (tenzij ik kies om het zo te houden).

Nu dat ene duffe toefje nog even weghalen en dan ziet het er zo uit. Valt niet tegen toch? Ik vind het wel natuurlijk, al is het even wennen.

Dochterlief had een muts gehaakt, maar denk dat ze mij toch iets kleiner (of zichzelf groter) inschat :)

Gelukkig ben ik voorbereid.

En dan na een snelle hap de auto in. Op verzoek wat later dan gister, omdat het druk is. Maar met uitslapen en een hele klus van scheren onder de douche toch nog een haasten. Oh ja, en omdat vrouwlief haar film in de bios begint :)

Iets te laat (09:45 gepland) aan de slangen, maar het mag de ‘pret’ niet drukken, het duurt maar 4,5 uur vandaag en het gaat nog goed. Wat wil je nog meer?

Genieten van mijn nieuwe coup. En of ze het menen of niet, ze vinden het best mooi zo, net als ik.

Nu even zitten wachten en een blog maken. Straks afkoppelen en dan gelijk de derde sessie ‘c’ er achteraan die dan 48 uur inloopt, maar mee naar huis mag. Wel zo fijn, tenminste naar omstandigheden. Ik kan mij fijnere momenten voorstellen, maar die gaan vast weer komen. Ik werk nu aan de 40 jaar reservetijd die ik veel intensiever ga beleven. Zo zit er ook wat moois aan zo’n ziekte… Mooie levensles die ik iedereen gun maar hoop dat niemand het zo hoeft te krijgen.

Anyway, ik neem even pauze, tot zo.

Het was toch een heel lange dag, lekker maar even gaan slapen. 24 uur misselijk is toch niet zo leuk en wachten ook niet…

Na 7 verschillende zakken (waarvan 1 dezelfde is als mee naar huis mag) zit het er eindelijk op en mag ik naar huis.

Annie is klaar met Oppenheimer, de film, en komt mij lief weer halen.

Thuis kunnen we weer alles delen :)

Nu nog 48 uur met een ballon om m’n middel thuis infuus… Lekker voor lul lopen…

Voor de nerds… zo werkt het.

Vrijdag middag mag ie er weer uit en is het weer ‘rust’ voor een week. Opbouwen voor deel 3 van de kuur. Of de laatste of de een na laatste, dat hangt van de uitslag van de scan af 21 aug. Spannend!