Vandaag is het niet al te vroeg op, 10:30 begint het uitje van vandaag. Ze kunnen dus rustig aan doen en lekker ontbijten.
Het ontbijt is niet meer spannend genoeg om te fotograferen, maar het uitzicht blijft super mooi.
Daarna is het routine werk, plassen, pak aan en gaan! Helm halen en gelijk door naar buiten, anders is het zo warm, naar de sneeuwscooters die op ons staan te wachten.
Gelukkig zijn ze goed voorbereid, want het is vandaag -18 (en mogelijk kouder op het meer). Om dan met 40 km/h over het ijs te gaan moet je wel goede kleding hebben.
Er wordt nog even gewacht op nog een paar mensen, maar dan zijn ze weg.
Geen foto’s, want tijdens het rijden, net als in het verkeer, mag je niet filmen of foto’s maken. Logisch.
7 km verder stopt de stoet al weer om na een wandeling wat van de Sami-cultuur te leren. Dat is ook de trip van vandaag, een historisch cultuur uitje met de sneeuwscooter (inclusief lunch).
Het wordt pas duidelijk wat het is als ze er zijn, maar ze zijn op weg naar een Sami-kerk.
Het Christendom is hier al heel lang geleden geïntroduceerd. In de loop van de tijd werd er een grotere kerk gebouwd, maar die hebben de oorlog niet overleefd, waardoor nu deze kleine kerk (duidelijk voor kleine mensen) nog wordt gebruikt. Zwart geblakerd aan de voorkant (zuid-kant) en grijs elders, mooi stevig gemaakt. En niet groter omdat de palen niet groter konden omdat rendieren ook een maximale kracht kennen.
Knus en klein, maar wel leuk!
En best goed afgewerkt. Zo zelfs, dat ze hier nog trouwen. Alleen omdat het zo koud is, doen ze dat eigenlijk alleen in de lente en zomer.
Knieën in, want het past niet voor die lange Hollanders.
De dominee heeft een mooi spreekgestoelte en achter in de zaal is zelfs een balkon.
Achter in een van de vier delen (het is gebouw in een kruisvorm) zijn er in de loop der jaren vele namen en data op de muur gezet. Grappig om te zien.
Zingen jullie mee?
Of lees je liever nog wat van die opmerkingen?
Oh, ze gaan al weer.
Terug naar de scooters, maar eerst even genieten van het uitzicht, want dit is oprecht in the middle of nowhere en met opkomende zon (einde ochtend) zó mooi!
Eén spontaan en éen geposeerd, toch even lekker uit met oma. Kan mooi van je bucketlist oma!
Even met z’n allen!
De reis gaat weer terug op de scooter over het meer en door het bos. Helaas niet echt mogelijk om foto’s te maken, hoewel… Er moet één oversteek gemaakt worden. Daarbij moeten ze wachten tot een van de gidsen zegt dat ze over mogen steken. Wel zo veilig toch? En vooral leuk als je de achterste bent, papa dus, want dan kunnen er mooi foto’s gemaakt worden. Lekker toch dus.
Recht vooruit zie je niet zo veel, handig dat papa er over heen kan kijken.
Beetje naar links en beetje naar rechts, en daar dan door heen mogen rijden, gaaf!
Het open veld is gaaf, maar door het bos heen is echt nóg toffer.
Beetje sturen is handig, maar het spoor volgen gaat vanzelf.
Eenmaal op het open veld gaat het gas er op en gaan ze naar een eiland. Maar voor ze die laten zien komen er eerst wat foto’s om te delen, speciaal voor ons.
Wat dacht je van de inmiddels ondergaande zon (hij is net op, maar gaat ook meteen weer terug).
Bizar genoeg komt alles tegelijk (behalve noorderlicht, maar die zie je overdag niet). De zon, de maan én een regenboog (terwijl het niet regent).
