Gister laat naar bed, vandaag vroeg op. Want ”s avonds een vent, s ochtends een vent (of een oma). Ach, anyway, om 09:30 moeten ze klaar staan voor het volgende avontuur.
Dus… bijtijds de wekker, snel aankleden en lekker ontbijten met mooi uitzicht zoals eigenlijk elke dag.
Ze trekken inmiddels redelijk rap de pakken aan met laag onder laag. Wel nodig, want het wordt straks in het bos -23!
Het is iets van 20 – 30 minuten rijden voor we aankomen en vrijwel direct in een grote houten slee mogen stappen. Voor de slee zit de gids en rendierherder. De tweede slee wordt getrokken door zijn vader, waarvan hij het geleerd heeft. Het gaat best hard en het is koud. De helm lijkt wat overdreven, maar met de wind is die klep toch wel fijn.
Een bijzondere trip door een bijzonder mooi landschap van verse sneeuw, mooie bomen en nog veel meer moois.
Oh ja, en papa :)
Eenmaal aangekomen begint het grote genieten. Ruim 100 rendieren in een mooie omgeving, wat wil je nog meer?
Je moet wel uitkijken waar je stapt, wat de sneeuw is soms hard en soms zacht, maar wel een meter diep, dus als je naast het pad stapt… dan ga je op je snufferd oma!
Gelukkig is het zacht en gaat het goed. En nu papa toch zijn camera in zijn hand heeft, even bewijs dat hij er echt is. Oh, dat kan oom Pascal ook!
Ok, het zijn wellicht wat veel foto’s, maar probeer het maar eens niet vast te leggen als je daar staat!
