De negenendertigste thuisschooldag, oei… als we er nog wat van willen maken moeten we echt aan de bak!

Haha, nee hoor, alles opgeteld is het hoe dan ook een mega-succes, al zeggen we het zelf. Maar dat wil niet zeggen dat we het opgeven, we gaan gewoon nóg een keer laten zien hoe het moet! Dan kunnen we straks ook studeren en zien we er wellicht wel zo uit:

Maar voorlopig hebben we nog niet genoeg achter een schermpje gezeten of gelezen om een bril op te moeten. Zullen we daar weer naar toe werken?
Pyjama uit, kleren aan, ontbijten en gaan met die banaan.

We moeten vanaf vandaag digitaal inchecken op de dagen dat we thuiswerken (maandag, dinsdag en vrijdag voor Chloé en maandag, dinsdag voor Sylvain), daar kunnen we aangeven wat we van plan zijn en horen we of dat genoeg is.
Dat betekent ook vanaf vandaag in de bovenbouw voor Chloé. Spannend hoor, maar ik heb er wel zin in!

Terwijl papa mij bijstaat, helpt mama Sylvain op weg, de plannen zijn weer groots voor vandaag.

Kijk maar. Zelf bedacht en het is ook aan ons zelf om uit te voeren.

Ik mocht dan wel Google Classroom uitvogelen van de bovenbouw, maar ik moest wel even melden wat ik dan ging doen. Het is geen speeltuin meer, ik moet echt iets nieuws leren.
Waarom weet ik niet maar ik had wel zin in wat met 3D-figuren in het Engels. Tja, waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?

Na de les zitten er allemaal leuke oefeningen en zelf een spelletje…. Wie zei dat leren niet leuk kon zijn?

De productiemachine van Sylvain staat ook aan. En je hoeft maar één keer te vragen of hij ook binnen de lijntjes kan kleuren, dan doet hij dat toch gewoon…

Maar je moet het wel blijven vragen, want het gaat hier niet standaard om mooi tekenen, maar om oefeningen met lezen en schrijven.

3D-firguren in het Engels hebben lastige namen hoor… gelukkig ken ik de meeste al, maar dan nog!

Ik denk dat ik ze nu ken, tijd voor de oefeningen.

En daar is weer een stukje productie van Sylvain.

Inmiddels worden de 2D-opdrachten omgezet naar 3D-opdrachten, waar Sylvain maar al te graag bij helpt.

Dan is het even welletjes voor de middenbouw, tijd om eens wat anders te doen. Maar geen filmpjes of zo, gewoon even lekker Squla!

Na een korte eet-pauze, waarin we mama ook even zien, gaan we snel weer verder.

Papa moet even helpen, want er staat een filmpje over quadrilaterals bij de lesjes, maar die doet het niet.

Hij krijgt het ook niet aan de praat, de film doet het echt niet. Maar gelukkig weet hij er een te vinden op Youtube die hier ook over gaat. Dank aan Mathantics.

Maar goed, enig idee wat een quadrilateral is?

Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk, het zijn eigelijk alle figuren met vier zijden waarvan er twee parallel zijn met de overliggende zijden. Ach, weet je, kijk zelf de video maar.

Nu ik alles weet over 3D-figuren snap ik hoe belangrijk het is dat de zijden parallel zijn… En dan komen de figuren er ook mooi uit.

En zelfs het resultaat van de 3D-knip en plak oefening mag er zijn.

Al dat bèta gedoe werkt aanstekelijk, Sylvain stapt ook over op sommen.

Maar het is ook wel weer genoeg voor Chloé, die stapt dan weer over op Alfawerk, Nederlands.

Wat overigens ook bij Montessori hoort is afwassen. Leuk om te doen en het werkt opvallend goed op het humeur van papa en mama. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen.

Maar moet wel opschieten, want het is al weer half twee, tijd om ons te melden en te vertellen wat we hebben gedaan.

Naast het omhoog houden van het lijstje van wat we wel en niet gedaan hebben krijgen we collectief de vraag wie wat gedaan hebben.

Als je plus sommen gedaan hebt, houd je hand om hoog. Als je gelezen hebt houd je duim omhoog. Als je vindt dat je hard gewerkt hebt, houd je handen op je hoofd.

En ook de productie van Chloé komt ook nog even op gang, voor zij uitcheckt.

De computer van het uitchecken kan aanblijven, want er komt nog een meeting met oma. Het vervolg op het leren maken van mondkapjes. De naaimachine doet het weer, dus we gaan voor deel twee.

Nog een productiemachine, maar dan met getallen, genaamd Sylvain.

Terug naar de mondkapjes. Het gaat goed, maar we komen er achter dat er een onderdeel mist van de naaimachine, Het voetjes is foetsie. Niet meer terug te vinden, en waarschijnlijk ook de reden van het probleem van van de week.
Gaan we oplossen. Tijdelijk is er een oplossing dus ik kan wel veder.

Toch komt het niet helemaal af. Oma legt het goed uit, maar het blijft lastig om het zo op afstand te leren.
Morgen middag gaan we verder, nu heb ik nog een call met Isabel om weer bij te praten. Goede kans om nog wat vragen te stellen over de bovenbouw. Straks kunnen we samen fietsen en zitten we bij elkaar in de klas, maar nu nog even niet, zij komt later weer naar school. Maar wel leuk dat we elkaar even konden zien en spreken.

Sylvain heeft de smaak aardig te pakken en wil zijn naam op een prent zetten; het lukt hem ook nog!

Dan is het echt genoeg geweest. Tijd om schermpjes te gaan kijken en even te rusten.

Na het eten en wat bankhangen gaan we nog wat stenen sjouwen. Die moeten van de achtertuin naar de voortuin, zodat we ze weg kunnen gooien. De container voor de deur is vol, maar de rest doen we gewoon per auto als de afvalinzameling weer normaal open is.

Met zo’n actief einde van de dag, kunnen we niet anders dan nog even flink sporten.
Push-ups… mijn favoriet.

Maar ook planking, waar zus graag aan meedoet.

En verder gewoon tijdrekken… dat is ook altijd leuk. Het levert in ieder geval wel leuke plaatjes op voor papa en daar is hij zeer gevoelig voor :o)

Maar dan moeten we er toch aan geloven, we moeten de dag verlaten en via dromenland ons klaar maken voor de 40ste thuiswerkdag bij juf-papa; de laatste voor we naar school gaan. Morgen dus nog één keer ouderwets knallen en daarna laten we ons leiden door onze eigen echte juffen. We weten niet wie er blijer mee is, papa of wij… maar dat maakt ook niet uit, het is een win-win en wij vonden het super. Maar… hij kan het nog verknallen, dus we wachten eerder even morgen af.