Knallen vandaag. Deze week gaan we gewoon enorm hard scholen… We weten niet of het een werkwoord is, maar we gaan het wel doen!

De haartjes zitten weer goed, ook al wordt het wel lang zo. Dan maar een ander model, staat ook leuk toch?
Nog even de laatste hapjes nemen en dan gaan we knallen!

Lange haren zijn voor mij gewoon, dus ik begin vast hoor. Spellingboek moet ook weer eens aandacht krijgen.

Grootse plannen in ieder geval.

Als voor Sylvain ook alles mooi ligt en geslepen is gaat ook hij beginnen.

We doen een wedstrijd. Wie het mooist kan schrijven.

We oefenen ons suf. Ok, hier en daar nog een taalfoutje, maar daar gaan we van de week wel aan werken. Ook maar even aan een echte juf vragen hoe juf papa dat moet uitleggen, want ook al weet het het zelf wel, hij vindt het lastig om uit te leggen waarom en wanneer ergens ‘eeuw’ of ‘ieuw’ moet staan. Hier komt hij niet wet met: “dat is gewoon zo” haha.

Dan is het Junior Einstein-tijd. Sylvain beneden op de laptop. Voor het eerst woorden typen, leuk!

Boven gaat Chloé bij mama op de vaste computer ook de Junior-Einsteinen. Maar eerst even op Google Classroom even kijken welke lesjes er zijn.

  

Daarna gaat er voor het eten nog even gerekend worden. Het enthousiasme daalt, daardoor wat schoonheidsfoutjes, maar goed, het principe is duidelijk. De tafels gaan we ook wel weer oefenen.

Maar eerst gaan we eten. In dit geval rijstepap en gestoomde broodjes zonder vlees (aka tjok en man tao).

Aansluitend is het lees-tijd. Wat er voor Sylvain op neer komt, lezen en bewijzen dat het begrepen is.

En dat gaat heel goed!

Zo goed dat we een filmpje maken om te laten zien hoe goed het gaat.

 

Dan is het spreekbeurt-tijd. Nynke houdt haar spreekbeurt over Blauwvinvissen. Interessant.

Maar wel bedoeld voor haar klasgenoten en niet voor broertjes ervan. Lekker even ontspannen dan maar.

Na een korte ontspanning is het weer tijd om te werken. Rekenen voor Sylvain en lezen voor Chloé.

Meneertje heeft weinig zin en geeft aan niet lekker te zijn. Het is niet helemaal echt, maar papa en mama trappen er vast in. Helaas moet ik dan dus ook naar bed. Het vragen om medicijnen en het meenemen van een spuugbakje helpt, want ik krijg een lepel met wit poeder. Ook al lijkt het verdacht veel op bloem, werkt het wel, want ik heb geen zin om in bed te liggen. Snel ben ik weer beneden om met een warm deken door te rekenen. En niet onverdienstelijk!

Ondertussen heeft Chloé de Nike-sport-app ontdekt met een speciaal voor haar zwemgroep gemaakt programma.
Het thuis hangen en provisorisch sporten is leuk, maar het is tijd voor ouderwets professioneel sporten zoals ik al een tijdje doe. Helaas wel op het droge, want een zwembad hebben we helaas niet.

 

Maar je gaat er van zweten… ik ben meer van het lekker warm bad, daar stink je ook minder van :)

Rest ons nog even lekker te eten, even met oma te face-timen en natuurlijk het Jeugdjournaal te volgen.

Daarna: slapen, welterusten!