Vandaag is papa weer de juf. Haha, jammer voor hem, wij vinden het leuk!

Ok, eerlijk is eerlijk, we begonnen vandaag niet heel gezellig. Op de een of andere manier was de nachtrust wel genoeg, maar lijkt het alsof wij beiden met het verkeerde been uit bed zijn gestapt. Deze (niet zo’n) gezelligheid slaat al snel over op papa en mama… Tja, we gaan het straks gewoon herstellen, zelfs hier is niet altijd alles even gezellig.

Gelukkig eindigde gister wel gezellig… Maar een beetje spannend. Het einde van Rapunzel, tja we moeten nog heel wat Disney-films inhalen, was best even spannend. Zelfs Quincy vond het te eng om niet op papa’s schoot te komen zitten.

Gelukkig eindigde het positief en konden we weer lachen.

Maar goed, we zijn weer bij vandaag… Het begin van de dag.
Tenminste… Die van ons, want papa kwam te laat op school vandaag.
Wij hadden al gegeten en zelfs de dagplanning gemaakt. Zo doen wij dat.

Zoals voorspeld is de rust en gezelligheid snel teruggekomen, wij hadden zelfs al een lesje klokkijken gedaan samen.

Gister hebben onze echte juffen informatie gestuurd over werkjes die we op de computer kunnen doen. Vandaag gelijk mee aan de slag. Eigen huiswerk-opdrachten van Junior Einstein. Ook leuk om te doen.

 

Daarna gelijk maar even verder met m’n typecursus, zodat ik na de corona-tijd blind kan typen… Altijd handig.

Het werkje dat ik op school zo leuk vind heb ik hier niet, maar toch wil ik aan mijn handschrift werken. Papa komt met het idee om de achterkant van mijn boek over te schrijven. Weinig inspirerend, maar goed, het is een werkje…

Ondertussen stort Sylvain zich op de letter ‘b’.

Waar normale kinderen een snack nemen, stop ik meestal twee of drie boterhammen achter mijn holle kies. Tja, ik moet nog groeien…

Dan is het tijd voor papa om het concept Montessori te misbruiken om ons het huis schoon te laten maken.
Stofzuigen…

(Quincy mag even veilig in de keuken liggen terwijl papa de bank uit elkaar haalt en wegtilt)

Dweilen…

Mijn keuken opruimen…

En daarmee is het wel klaar. Naast wat wij dachten leuk te vinden aan ‘dieren verzoring’, wat gewoon de kattenbak scheppen was, is het onderdeel dweilen toch het leukst voor Chloé en zijn eigen keuken opruimen het leukst voor Sylvain. Mag papa mooi verder stofzuigen, ieder z’n ding.

Ondertussen zitten onze echte juffen ook niet stil. Van alle kinderen uitzoeken wat voor werkjes ze thuis kunnen doen en dat klaar leggen en bijhouden. Hard werken, want om 12:00 uur mag papa al langs komen om onze laatjes op te halen.

In de verte zien je twee nooduitgangen van onze klassen, waar de juffen zitten/staan te wachten tot ouders komen om de lades op te halen. Keurig klaar gezet krijgt hij ze mee en is hij op tijd terug om de man van het dak op te vangen. Om lekkage te voorkomen wordt een deel van het dak gemaakt, zodat de afvoer lager ligt dan de rest van het dak en de afvoer verder goed gaat. Tja, dat soort dingen moeten ook gebeuren.

Maar wij zijn vooral blij dat hij niet met lege handen thuis komt. Ons werk is er!

Toch gaan we eerst even eten. Mama is nog met haar studie bezig, dus we moeten het met z’n drieën doen. We komen er samen op om een club-sandwich te maken. Nog nooit gedaan, en dus leuk… sterker nog het is ook nog lekker!

Na het eten gaan we nog wat doen. Niet veel nuttigs, want ‘ja maar’ is het sleutelwoord voor de middag.
Junior Einstein is nog wel even leuk, maar daarna willen we wat actievers doen.

Mama is klaar en oppert om de tuin te gaan opruimen.
Nou… wij gaan wel mee naar buiten, maar je mag zelf raden hoe lang er gewerkt wordt en hoe lang het werk eigenlijk duurt.

Binnen vermaken we ons nog even met een puzzel.

 

Daarna gaan we lekker eten.

Na het eten werkt Sylvain nog even aan zijn werk voor morgen… de streber…
En Chloé laat nog even zien dat zij toch echt wel al iets aan topografie gedaan heeft.

En zo sluiten we de dag mooi af met wat interessante programma’s die we hebben opgenomen en natuurlijk met Klokhuis en het Jeugdjournaal.

Morgen weer een dag… Het is nog lang geen 6 april, wij zijn nog veilig en gezond, iets waar we met al die enge verhalen best blij mee zijn.