Poeh hé… weer een dat thuis. We missen onze juffen, vriendjes en vriendinnetjes nu al! En we zijn pas (voorlopig) op 3/15. Dat kunnen we nog niet vereenvoudigen.

Alles ligt keurig klaar als we beneden komen. De agenda, ons eerste werkje en zelfs wat we er na moeten doen. Keurig verzorgd. En… hij is vandaag op tijd. Hij leert het wel. Stipt om 09:00 start de les, zo hoort dat.

Weer een rijke planning, maar we weten dat we mogelijk uit gaan lopen, maar dat kunnen we organisch opschuiven, we hebben immers nog dagen zat. Bovendien hebben wij nog lang niet alle vakantiedagen opgenomen, dus wellicht is het goed om ook vakantie op te nemen in deze tijd. Maar niet vandaag, want de planning is al af.

Vanmorgen nog wel even tijd gehad om een puzzel te maken samen. Helaas mist er een stukje, maar dat zoeken we vanmiddag wel, nu is het tijd om aan de bak te gaan!

Terwijl de een al lekker aan het lezen is, is de ander nog niet uitgegeten.

Vandaag werkt mama niet boven, maar komt ze gezellig aan de werktafel in de keuken zitten. Oeh, nu moeten we ons best wel doen.

En als je dan een mooie ‘oo’ schrijft mag je geen high-five krijgen…

Ook dat moet in corona-stijl… High-elbow dus.

Dan gaan we tellen. We hebben hier geen kralenstaafjes, maar met blokjes kan ik het ook.

Tellen voor gevorderden… Of eigenlijk tafels door elkaar. Gaat best lekker.

Er staan nog een paar kleine foutjes in, zie jij ze? Papa heeft ze mij nog laten verbeteren hoor…

Dan nog een rij tafels die papa had gemaakt op mijn verzoek. Ging ook niet slecht, en volgens papa nog snel ook.

 

We rekenen nog even stevig door. Ik krijg zelfs nog wat tips en trucs van een (bijna) bovenbouwer.

En dat zie je in de kwaliteit van mijn antwoorden.

Ons energielevel wordt weer aangevuld door een lekkere snack.

En daarna moet die energie er weer uit.

En dat lukt aardig.

 

We weten nog een trucje!

 

Zal dat anders om ook werken?

 

Genoeg frisse lucht en gelachen, nu weer aan de bak.
Iemand enig idee hoe laat het is?

Ik wel… nou ja, als het heel uur is, want de halve zijn nog wat verwarrend.

Na al die getallen is het weer eens tijd voor letters. Handschrift it is!

Ok, ik houd mijn potlood niet altijd even goed vast… Maar kan jij zo mooi schrijven?

Ik houd wel mijn potlood goed vast! Mama kijkt het na, maar of ik nou met of zonder gum (beter zonder) op m’n potlood schrijf, het is lang niet zo mooi als wat zus op papier weet te zetten. Dat is niet eerlijk!

  

Toch wel weer goed werk afgeleverd, ik ben er trots op!

Dan is het spelling-tijd, niet mijn favoriet… mama mag mij mooi even helpen.

Toch ook weer werk om trots op te zijn.

Normaal zou ik nu juf Mariola koffie brengen, maar mama is een goed alternatief. Zij lust ook graag koffie en ik kan het hier ook zetten.

Ik heb nog heel even aan breuken gezeten met mama samen, maar daar had ik niet zo veel zin meer in.
Die schuiven we door naar morgen. Nu even een activiteit buiten doen. Niet onder veel mensen, maar we moeten wel bewegen en een frissen neus halen.

En niet alleen dat, ook een fietsmandje voor op mijn fiets halen, zodat ik wat kan meenemen, wel zo handig.

Ook hier zijn leermomenten te vinden. Zo zien deze letters er uit alsof ze gelezen moeten worden en lukt het mij helemaal zelf om er Zeeman uit te halen. Goed he? Ik kan lezen!

Thuis nog even de rust gevonden voor een reken-werkje op de computer. Op de door de juffen zo lief aangemaakte Junior Einstein. Grappig om te doen en nog leerzaam ook!

Ik ga nog even de weekopdracht begrijpend lezen maken.
Jammer dat ik niet doorhad dat ik meer antwoorden moest geven, waardoor ik onnodig meer fouten heb, maar goed, het komt vast goed want bij de breuken-oefening op de computer maak ik maar één foutje en krijg van de computer zelfs een (spreekwoordelijke) pluim.

Daarna is het echt een pauze… klassieke schermtijd-pauze met heerlijk onzinnige video-onstpanning.

Ok, we hebben nog energie voor één werkje. Het maken van ansichtkaarten voor de juffen.

Ook niet helemaal af… oma belde en we laten het haar graag zien. Daarna moesten we opruimen, het is mooi geweest voor vandaag. Nog even ontspannen voor we gaan eten. Tijdens het eten mogen we kijken hoe het in de wereld gaat met iedereen… De minister van gezondheid is naar huis… ziek… die zal het wel zwaar hebben deze dagen. Mark Rutte nog even gezien op tv, poeh he, wat krijgt hij er van langs… Hij doet toch z’n best?
Gelukkig hebben ze na een leuk item bij het Klokhuis ook nog nieuws bij het Jeugdjournaal. Wat een gedoe zeg… Bijzondere tijd om mee te maken, maar we hopen toch dat het snel over is.
Nu naar bed, morgen weer een dag. Kijken wat die ons brengt.