Nou, jullie hebben lang niets van mij gehoord.
Ik heb mijn best gedaan om goed verder te groeien…
Helaas vond Wim het niet voloende. Phe! Ik snap er niets van, want ik eet goed, beweeg veel en vermaak me prima in mama’s buik.
Maar op basis van een meting op een scherm ziet hij dat de combinatie van mijn bovenbeen + buikomtrek + hoofdomtrek te klein ben.
Nou, ik zeg: zo veel kinderen zijn te dik. Ik houd daar vast wat rekening mee, krijg je dit!
Tssss. Geen waterhoofd geen Biafra-buik, geen dikke benen, niets van dat en… Dan ben je te licht.
Nou, dat zullen we nog wel eens zien.
Maar, eerlijk is eerlijk. ondanks dat Wim (de verloskundige) meer kinderen heeft zien opgroeien dan ik (ik heb veel kinderen gezien, maar die waren allemaal langzamer dan ik) respect dat hij mij laat controleren door Jos (gynaecoloog).
Hij deelt de mening van Wim (ja, die spelen onder één hoedje), en dus om mijn ongelijk te bewijzen willen ze me nu 3x in de week controleren met een CTG en één keer per week een echo.
Deze post is (bij uitzondering) opgebouwd uit meedere dagen, omdat anders om de dag een post komt met ‘het gaat goed’, want dat weten we eigenlijk al natuurlijk.
Hieronder een impressie van wat Wim en Jos mijn moeder (en soms vader) aandoen.
Geef een reactie