Tja, de uitslag was niet erg duidelijk. Er zat nog wat, maar het kan een (nieuwe) tumor zijn of een stuk (litteken)weefsel. Daar kan je natuurlijk ook niets mee…

Daarom vandaag al weer, ze regelen het wel allemaal super goed hoor, een extra scan. Voordeel van een PET-CT-Scan is dat kwaadaardige cellen oplichten op de scan, het nadeel is dat je een nucleair goedje ingespoten krijgt en ze met andere stralingen werken, waardoor je eigenlijk na zo’n scan direct door mag naar de Oncoloog :o)
Nee hoor, gelukkig is het niet héél veel stof en straling wat je krijgt, maar het is zeker niet voor de lol. Het is zó erg dat je de hele dag (tot de avond) niet meer bij iemand in een ruimte mag zijn, en al helemaal niet als deze persoon zwanger is, een kind is en/of een zwakke gezondheid heeft.
Voor mij betekent dat thuis werken en voor de kids betekent dat beneden blijven tot ik niet meer straal.

Eerst nog de tijd genomen om Chloé met de auto naar school te brengen, Pijnacker is mooi richting Delft, dus ik red het prima.

Om 09:10 een afspraak en ik ben dan ook keurig op tijd. Aanmelden is niet meer zo langzaam, want ik heb een pasje van de vorige keer. Onder het motto: Been there, done that, got the T-shirt, loop ik door naar de bekende plek. Eenmaal in de wachtkamer besluit ik toch eerst naar de WC te gaan, want niet ontbijten maar wel minimaal een liter water drinken gaat je niet in de koude kleren zitten.

Direct als ik terug kom word ik al meegenomen en mag ik in een eigen hokje (deze keer nummer 4) plaatsnemen. Daar krijg ik een infuus, een bed en een dekentje, want je koelt lekker af.

Het is een hokje voor kleine mensen, want het voeteneind moet er uit om gewoon te kunnen liggen. Zo lang ben ik toch niet?

Het plafond is niet erg aantrekkelijk om naar te kijken, ogen dicht is eigenlijk de enige optie.

Van het infuus, noch de infuuspaal, moet je het ook niet hebben.

En van het uitzicht buiten moet je het ook niet hebben.

20 mintuten later komt het echte werk, een grote gele paal met een heel klein bakje waar het nucleaire goedje in zit. Dat ding piept zo’n 10 minuten, maar je moet in totaal een klein uurtje blijven liggen om het in te laten werken. Bewegen mag niet, muziek luistern niet, hoe stiller hoe beter. Geen idee of het waar is, maar ze hebben het zo wel lekker rustig op de afdeling, slim gedaan! En nog erger… je telefoon moet weg, alles weg, geen afleiding, geen muziek, hoe stiller hoe beter. En de deur… die gaat ook dicht.

Na een uurtje word ik gehaald en moet ik mijn blaas nogmaals legen. Handig voor het liggen op de scan, maar ook nodig voor de kwaliteit van de scan.
En, omdat het wat kouder is bij de scanner, is het dan best een lange lig van 20 minuten.
Maar goed, ervaren als ik ben en met een lege blaas kan dat niet zo heel erg zijn.

En inderdaad, 20 minuten later mag ik mijn handen weer langs mijn lichaam doen, van het bed afkomen en terug naar mijn hok. Eerst maar afwachten of de scan goed is, daarna halen ze het infuus er pas uit.
Nog geen 10 minuten later komt iemand de naald uit mijn arm trekken en wenst mij een fijne dag. Ik hem (en de rest) ook, dank voor de service. Ik ga snel naar huis om lekker alleen op kantoor te zitten.

Al met al weer rap geregeld, lekker naar huis, even eten en dan een dagje alleen vermaken.

Komende donderdag de uitslag…