Het is altijd vreselijk als er brand is. Zelfs als het niet bij ons is. Maar stiekem heeft het ook wel wat.

Natuurlijk niet voor de betrokkenen, maar ik vind de brandweer nog al gaaf! Niet de eerste keer, we zijn al eens bij Pieter geweest in Pijnacker (kijk maar hier). Maar vandaag weet ik iets moois te halen uit de ellende van een binnenbrand bij ons achter.

Flink schrikken en balen natuurlijk, en ook wij schrokken van de sirenes. Toch maar even gaan kijken. Wel keurig gewacht tot alles weer veilig was hoor, maar daarna toch even een praatje gemaakt met de brandweer, het blijft mij trekken.

Dat ziet zo’n brandweerman ook wel, deze brandweerbaas/korporaal/sergeant/adjudant/luitenant/kapitein/majoor/kolonel, ik snap nog helemaal niets van die rollen, herkende mijn interesse en liet mij vast even kijken wat ik mogelijk later ook kan worden. Wie weet! Ik ben ook graag een held en help graag anderen.

Super tof! Ik ben trots op jullie, wie weet kom ik nog eens langs, en als ik ooit in zo’n pak pas, kom ik er misschien wel werken.
Veel succes tot die tijd zonder mij!

En als klap op de vuurpijl nog even een filmpje van mijn belevenis in de auto.