We zijn al op locatie, dus kunnen we lekker vroeg naar Movie Park. Het is een snikhete dag, maar we zijn voorbereid.

Zo smeren we ons in tot we glimmen, papa doet het even voor.

Maar daarna gaan we echt op pad.

We hebben nog wel wat energie in de auto, dus we doen niet moeilijk en parkeren bij de gewone auto’s. Na een stuk lopen zijn we vlot binnen. Het eerste wat we zien is een korte rij, hop daar gaan we in!
Of het nou de achtbaan is waar we naast staan of de water splash in de boomstam, het maakt ons niet uit. Om de hoek zien we waar we voor in de rij staan, het wordt vast nat!

Gelukkig is het niet super druk, dus voor we het weten zien we ons bootje al klaar liggen.

Snel nog een foto en dan de telefoon goed wegstoppen, want we weten uit ervaring dat het nat kan worden.

Qua water valt het deze keer mee. Maar het was wel erg spannend. Een heel stuk binnen in het donker en met enge geluiden en enge beesten… Net even te veel…

Snel bekomen gaan we verder, er is zo veel te doen!

Een van de show’s is een show met stuntmensen en auto’s, nou daar hoeven we niet lang over na te denken. Waar de een mogelijk twijfelt of ze het leuk vindt, is het voor de ander duidelijk, hij staat er klaar voor!

Het is echt super gaaf! We zijn gewoon live bij een overval!

Ik hoor achteraf pas dat het niet echt is, maar mijn belevenis is helemaal compleet!

Kijk nou toch!

Weet je wat we laten wat zien voor het idee, maar live is het zeker leuker!

We doen van alles en zien van alles, het is niet te filmen… Hier en daar een foto natuurlijk, dat wel.
Nu zitten we al weer bij een andere show. Oh nee, het is geen show…. Wat raar, een heel verhaal, alles loopt in de soep en voor je het weet zitten we in een karretje.
We reizen in de tijd! Zó gaaf! We gaan langs kastelen, dino’s, de zee in, piraten, van alles. Te spannend voor woorden!

Hiernaast begint zo de goochelshow, we zijn benieuwd.

Ai, deze is wel erg spannend, maar ook wel heel knap. Te veel belevenis om het in een keer te verwerken, maar als ik weet dat iedereen toch nog leeft, kom ik weer tot mijn zinnen. Gelukkig maar voor mij, maar ook voor hen.

Met al deze spanning kan de eerste echte achtbaan-ervaring niet achterblijven. De grootste achtbaan, van hout, die er is: Bandit.
OMG wat gaat ie hard! En je rammelt heelmaal door elkaar, maar gaaf is het zeker!
Ik zit naast mama, maar die duikt weg, moet ik dat nu ook doen?

Papa en zus hebben er duidelijk ook schik in.

Hier achter zit de engste achtbaan van Europa, een waarin je een in een stoel hangt met je benen bungelend. En voor deze achtbaan moet je 1,40 meter zijn, dus ik mag er maar net in. Mama blijft bij Sylvain en papa en ik gaan er samen in. Slippers, tassen, camera’s, zonnenbrillen, alles moet weg, dus we kunnen alleen tijdens het wachten foto’s maken…

We hebben nog uitzicht op de Bandit van net.

Maar nu gaan we voor deze!

 

Toch wel een beetje spannend dit hoor.

Toch nog wel wat meer spanning…

Kan ik nog terug?

Nee, hoor, dit is het echt, hier gaan we in…

En? Het was eng, maar super leuk! Ik wil nog wel eens! Gaaf hoor zo hard en zo meermaals over de kop… Ik houd van achtbanen!

Ondertussen hebben Sylvain en mama wat gegeten en een toetje genoten.

Daar is dan weer een soort spookhuis-achtbaan-ding, maar daar mogen mama en zus samen in, dat gaat te ver voor mij.
Papa en ik eten een donut (niet meegaan heeft ook zo z’n voordelen) maar moeten wel snel zijn, want we worden aangevallen door wespen, niet één, niet twee, maar wel 100!
In de winkel wachten we even op zus en mama, stiekem maakt papa een foto van de foto’s. Tja, als ze alleen al 8 euro willen voor een foto, dan krijg je dit hoor.

Het is inmiddels ruim boven de 30 graden, dus een regenbui, hoe nep ook, is welkom.

Aan de andere kant van het park zoeken we de wind op door in de zweefmolen te gaan.

Daarna moeten we wat vocht kwijt en zien SpongeBob langs de toilettes gaan. En voor we het weten loopt Patrick daar uit.
Nog wel een high-five van SpongeBob gehad, maar op de foto met Patrick lukt wel.

Dag Patrick, je bent lief!

En alsof het niet genoeg is, gaan we ook nog in de wildwaterbaan met zo’n ronde band.

De rij is al best lang, we moeten toch meer dan een half uur wachten, maar we zetten door.

Gelukt! Even een mooie foto maken.

De foto van papa en mij is mislukt, het werd al wat wild.

Mmmm, dat was helemaal niets…
Buiten nog maar eens proberen.

Dan maken we het maar goed met een filmpje.

 

Super leuk en we zijn niet super nat. Kunnen we nog wel eens doen toch?

Het park gaat dicht, de attracties zijn eigenlijk al gesloten. Maar… we hebben geluk, de attractie ernaast laat ons als aller laatste nog even naar binnen. Een movie-tour. Nou, vast leuk.
Binnen is in ieder geval leuk gemaakt, langs deuren zie je dat mensen er achter hard zitten te werken. (beetje van Disneyland gejat, maar wel leuk)

Verder lopen we langs onderdelen van de studio waar ontworpen wordt enzo, leuk om te zien. Maar we moeten door, want er is zo goed als geen rij meer.

Nog even de trap op en dan gaan we… ja, wat gaan we eigenlijk doen?

Geen tour of zo, maar een achtbaan! Het lijkt op een tour, en als je even stil staat, dan knal je achteruit. Daarna draai je en zoef je vooruit door de muur naar buiten. Dat hadden we niet zien aankomen.

Zó gaaf, we zouden nog wel een keer willen.

Er is maar één conclusie mogelijk, die arm van het beeld in Brussel brengt echt geluk, want de mevrouw achter de knoppen vraagt of we nog een keer willen en zet ons vrijwel direct door naar nog een rondje! Woehoe!

Als we dan echt het park verlaten in een grote file, rijden we naar een Van der Valk vlak bij ons hotel om nog lekker te eten.

Beneden, bij de toiletten, wil zus nog een korte video maken voor haar Tiktok. Als je het resultaat wilt zien moet je haar even opzoeken op Tiktok, hier de making of:

Eenmaal in het hotel vragen we een ventilator, die je schijnt te kunnen lenen als ze er zijn.
Helaas is er niets meer, maar… heeft de dame achter de balie toch een verrassing, namelijk een usb-mini-ventilator. Niet dat het wat doet, maar wel lief. Mama heeft er nog wat aan in haar gezicht bij het slapen, maar wij? Wij zitten gewoon te zweten…

En dan is het echt slapen, we zijn allemaal kapot, het is over tienen, dus wel welletjes.