De laatste volledige dag van de vakantie op Curacao. Of mama nog wat heeft kunnen bedenken? Natuurlijk! Er is vlak bij een super mooi park met spectaculair uitzicht, dat willen we zien!

We beginnen even chil op onze mobieltjes, ja het is en blijft vakantie!

Het is een klein stukje rijden, niet zo erg, want dan hebben we airco. Het is vreselijk warm vandaag, hoop dat ze daar ook airco hebben.

Daar in de verte zie je een berg… als je de blog van gister hebt gelezen weet je hoe de berg heet en hoe het er van dichtbij uit ziet.

Hier bij deze cactussen is het begin van het park. Een soort auto-safari met een aantal unieke spots om foto’s te maken.

Deze punten zijn te zien:

Er is in ieder geval ruimte genoeg op het eiland. Hier in het park is het heerlijk rustig, te warm en weinig toeristen.

Dat is een mooie kans voor ons om weer eens een stukje te rijden.

 

En dat kan ik ook!

 

Eigenlijk best wel goed. Voor mij (Chloé) ook voor het eerst dat ik voorzichtig de gaspedaal eens mag aanraken. Alleen vind ik nog te eng en ik ben nog wat klein, maar ik ga dat vast later ook doen, want het is wel heel leuk!

En ja, er is ruimte genoeg hier. We zitten achter de weg en de bomen, nooit geweten dat het nog zo groot was achter de bomen voor je bij de zee bent. In de verte overigens weer de Sint Christoffelberg.

 

Er is wel zee, maar geen strand. Hier zijn het kliffen, wat het wel weer heel mooi maakt hier!
We komen eerst bij Boka Pistol. Dat heet zo, omdat regelmatig het water zó hard op de kant slaat dat het een schot van een pistool lijkt, zowel in audio als visueel. Het geluid laats zich niet mooi vangen, maar de beelden zijn spectaculair.

Het zijn echt harde plonsen hoor!

Je kan veilig dichtbij komen. Echt nat word je niet eens, maar het is echt adembenemend mooi!

In het echt is het nog véél gaver!

We proberen het gewoon in een video.

 

 

De hele omgeving staat vol met mini torens gemaakt van steen. Grappig. Een traditie uit Ierland denkt papa, maar daar moeten we meer over vragen aan oom Pascal, die is meer van Ierland.

Laatste keer, en dan gaan we echt weer verder!

En zelfs hier lopen ze, die kleine grappige dieren.

Het volgende uitzicht is ook weer mooi. Deze keer van grote hoogte over de woeste zee. Hoe kan het hier zo hard zijn, terwijl het overal zo kalm zwemmen is?

Hier krijg je toch ook af en toe een zoute hap naar binnen. Het klotste aardig tegen de kant.

Het zout ligt voor het oprapen hier. En het is, zo denken we, oud en een oude zeebodem, koraal wellicht?

De volgende halte is onder de rots en dus toch een strandje. Weer van die rare stenen stapels, maar ondertussen bakken we levend in de zon weg. Het is HEET! Maar wel heel mooi. Heerlijk zo’n schaduw dus.

Wat vraag je? Of er veel van die stapels zijn? Tel zelf maar.

Met en zonder papa een panorama.

Lekker vertoeven hier hoor.

Wij maken ook een stapeltje. Als je deze over een aantal jaar tegen komt, wil je hem dan even rechtzetten?

Op de weg terug naar de auto, door het bos, zien we een schommel-boom. Grappig!

Weer een nieuwe halte, weer een mooi uitzicht vol in de zon. Maar wat is het mooi hier zeg.

Als we het park uit zijn hebben we honger. Papa heeft gelezen dat er in de buurt een restaurant is met een pratend menu en ze hebben er leguaan te eten. Dat is voor het eerst, dus wil papa natuurlijk proeven.
Wat ze ook hebben is heel veel vogeltjes. En als we zeggen veel, dan bedoelen we ook veel!

 

Dan komt het eten. Het pratend menu was de ober die een hele show gaf voor wat ze allemaal hebben. Maar met alle dierengeluiden vond ik het te zielig en wil ik alleen rijst met bonen.
Zus neemt wel kip, maar ziet dat er veel te veel saus op zit. Bovendien is het wat warm, waardoor onze eetlust beperkt is. Ach… moet ook eens kunnen.

Mama neemt de naakte garnalen en papa gaat toch echt voor de leguaan.

Ik vind het maa slaapverwekkend. Papa en mama vonden het lekker als je je dat afvroeg.

Thuis hebben zus en papa stiekem een verrassing. Een gebakje van de snack meegevraagd bij de thee voor op de kamer. Eerder op de vakantie hebben zij stiekem sterretjes gekocht en een slinger. Tijd dus om te gaan zingen, want het is over 18:00 uur en dus is mama jarig, want in Nelderland is het nu 00:00 uur.

Hoopje op mama!

Van harte gefeliciteerd mam!

 

De slingers hangen, maar ze had het niet eens gezien… Nogmaals van harte!

De rest van de avond gaan we lekker film kijken en ontspannen.

De katten? Geen idee, maar dat doet er niet toe, het gaat vandaag om mama.