Vandaag is het zo ver, 28 juni 2021, dat betekent dat ik 8 jaar ben. Nou, kom maar op met die cadeaus.

Ondanks dat er geen visite komt, is de familie wel zo lief geweest om cadeaus te sturen, en die mogen allemaal in de ochtend worden uitgepakt (behalve van oma, want die komt altijd).

Precies om 06:00 uur wordt ik bruut wakker gemaakt. Wat, ben ik nu al jarig? Heel erg vind ik het niet, want ik weet dat als ik bij papa en mama in bed ben dat het feest dan begint.

Het wordt mij nu al bijna te veel, zeker als ik wat krijg van mijn liefste zus.

Maar we zijn er nog niet, nog lang niet!

Klaar? Nee toch?

OMG, nog meer?

Ik voel mij zó jarig, gewoon even een joepie voor mij!

En dan kunnen we weer verder.

Ik ben zo blij… maar we zijn er nog niet!

War? nóg meer? Dat had ik niet eens durven dromen!

Joepie?

Nee? Nog meer?

Holy moly, ook dat nog?

Euh… waar ben ik? Oh ja, hiezo.

Maar het aller blijst ben ik met zus, hier, dan krijg je een kus!

En nog een, en nog een…. I’m so happy!

Papa, jij ook, het wordt mij echt bijna te veel…

Maar ik ben er wel erg blij mee. En nu snel aankleden en even oefenen op mijn verhaal voor in de klas met mijn me-box om mijn leven kort voorbij te laten gaan.

En dan lekker naar school, helemaal klaar om uit te delen, ik heb er zin in!

Wat ik uitgedeeld heb? 10 kilo watermeloen. Ze kregen het niet op met 40 kids, maar ik eet nog even door terwijl we op zus wachten om naar huis te gaan.

Blijft wel een raadsel over… Hoe ben ik eigenlijk thuis gekomen? Ik weet het niet meer.