Vandaag is het weer eens een bijzondere dag. Eigenlijk net zoals altijd. Leuk, leerzaam en vernieuwend. We zouden het vast ook slechter getroffen kunnen hebben.

Vandaag komt Nynke gezellig bij ons spelen. Lang geleden, maar altijd leuk!

Maar als we net lekker zitten te strijkkralen (als dat een werkwoord is), gaat de bel.
Staat er een mega-auto voor de deur met een mega-doos er in.

Hij is zo groot, dat hij maar net door de deur gaat.

Wel erg leuk, want wij kunnen er met gemak in. Hij is niet alleen heel breed en diep.

Hij is ook erg hoog! Papa moet er zelfs een deur in zagen.

Mocht je je afvragen wat er dan in de doos zat… Nou, dit bakbeest.
Een mega-koelkast. De oude heeft het begeven, dus het moest… maar zo groot, pfff dat zagen we niet aankomen.

Van al dat spelen ga je natuurlijk wel zweten. Goed dus dat we een bad hebben waar we ons altijd wel weten te vermaken.
Ook handig voor de ouders van Nynke, komt ze schoon aan en hebben zij een lange avond. (tenminste dat is de redenatie van papa en mama altijd, maar dat komt lang niet altijd uit :)

Nog niet helemaal droog achter de oren wordt Nynke al weer opgehaald.
Voor een gepast afscheid ren ik nog even mee met haar. Terug schiet is als Flash naar papa, om te proberen de avond flink op te rekken ondanks dat we al gebadderd hebben.