Zo eens per jaar mogen papa of mama komen observeren. Dan moeten ze stil op een stoel zitten, en ik ‘gewoon’ doen. Nou, dat is voor beiden een lastige opgave… Maar we hebben ons best gedaan!
Een stuk leuker dan normaal komen we binnen. Meestal moet ik alleen bij de incheck-juf naar binnen, maar vandaag loopt papa helemaal mee.
Hij pakt het serieus op, want hij helpt mij niet met mijn schoenen uit doen en mijn binnenschoenen aan doen, maar gaat op een stoel zitten kijken.
Tja, ik laat mij niet kennen en doe mijn binnenschoenen aan zoals het hoort (en ik eigenlijk elke dag doet, maar dat weet hij natuurlijk niet zeker)
Eenmaal binnen ga ik aan het werk. Ik ga niet zomaar dicht bij hem zitten, want ik moet ‘normaal’ doen. Lastig voor zo’n rare kwibus als ik, maar het lukt.
Voor je het weet komt juf Marjorie mij een lesje geven.
Ik mag drie vlaggen uit mijn hoofd leren en de namen onthouden, zodat ik later als ik groot ben ik de vlaggen bij de landen kan onthouden.
Na wat oefeningen krijg ik een opdracht en moet ik zoeken welke vlag juf tekent.
Gemeen, want ze kleurt hem niet in, maar geeft alleen het logo.
Omdat je hier alles zelf moet doen, mag ik een kaart pakken. Daar staan de landen op en een vlag.
Gelukkig kan papa het wel waarderen als ik even langs kom vraag of Spanje ook Portugal is… Dat is niet zo, maar zit wel vlak bij elkaar!
Tadaaaa!
Op naar het invullen van mijn werkagenda. Ik moet wat te doen hebben…
Omdat ik geen zin heb in letters, gaan we gewoon getallen doen. Er is genoeg te leren, eerst wat tellen en lezen, maar daarna komen we bij de 10. Een lastig getal, want het bestaat uit twee cijfers. Eerst een 1 en dan een 0.
Ik kijk en luister…
Denk even na en doe het zelf…
Even later voel ik mij al weer op mijn gemak en kan ik zelfs lachen.
Nu het grondwerk er op zit, gaan we aan de slag op papier.
Gesterkt door vriend Issaku sla ik mij er vast wel doorheen.
Vriend Kasper ziet het even niet meer zitten… Die is aan het rekenen en dat is, zo zegt hij, best wel lastig.
Gelukkig herpakt hij zich en rekent verder.
Maar ik heb ook niet stil gezeten, want ik heb het volgende geschreven:
10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10…. Enfin kijk zelf maar.
Even wat opruimen en even socializen, hoort er ook bij…
Maar dan gaan we gewoon een nieuw werkje in.
Ondertussen gaat papa even met juf praten, maar ik ga gewoon door hoor.
Even later krijgt papa een super mooie tekening van Jason, die hebben lol samen zo te zien.
Maar ik laat mij niet kennen, ik houd mijn concentratie vast.