Eigenlijk is het niet netjes en vind ik het ook niet zo leuk, maar vandaag mag ik roddelen. Sterker nog, ik ben een roddeldame.

Na weken van oefenen, oefenen en oefenen, zijn we zo ver. Mijn klas Jupiter van Casa geeft vandaag een optreden.
Vorige keer nog in het Engels, maar omdat niet iedereen uit het publiek dat verstaat, doen we het vandaag in het Nederlands.

En wat is er Nederlandser dan een musical over Pluk van Annie M.G. Schmidt?

Mijn rol is dus roddeldame, met twee mooie regels als tekst, die er ook nog goed uitkomen.

Oh, wat zijn er veel mensen! Papa’s, mama’s, broertjes, zusjes, opa’s, oma’s, juffen, meesters, vrienden, vriendinnen én natuurlijk de gehele bovenbouw en middenbouw… Het zijn er wel 100. Wat? Nee, het zijn er veel meer, want alleen de middenbouw brengt al 90 kids mee. Poeh he!

Gelukkig hebben we steun aan elkaar. Met elkaar hebben we genoeg energie!

Zijn papa en Sylvain er al? Mama kan helaas niet door haar werk, maar ik ben wel blij dat papa en Sylvain samen komen.

Oh, ja, ik zie ze… gelukkig.

En dan gaan we beginnen… Hier hét moment dat ik moet, komt ie hoor.
(dank voor de foto Ellen)

Maar het is natuurlijk veel leuker om het hele verhaal te zien en mijn performance mee te kunnen maken.
Jullie, mama en ik geluk dat papa alles van ons vastlegt.
Geniet van ons optreden, we nemen je mee naar Pluk.

 

(bij uitzondering zijn de gezichten herkenbaar, het is immers een optreden… dan kan je het verwachten)