De laatste dag al weer van de vakantie. Eigenlijk gaan we 8 dagen, maar de laatste dag is 2 uur lang en in het vliegtuig… Dus vandaag de echte laatste dag.

Voordeel is wel dat we pas om 18:10 worden opgehaald en dus dat we mooi nog even mogen blijven om wat leuks te doen.
Oma wil wat rusten, papa en mama willen even samen shoppen, dus besluiten we een ruil te doen. Oma met ons, en papa en mama samen shoppen. Een win-win wat ons betreft, want rusten betekent zwemmen en dat is wat wij willen!

Oh ja, wel handig… papa neem als fotograaf natuurlijk zijn telefoon mee, maar daardoor zijn er geen foto’s van ons met oma in het speeltuintje, het strand en het zwembad.

Erg jammer, want het zwemmen ging er goed! Bij Chloé natuurlijk, maar bij Sylvain ook, duiken en zelfs ergens onder door zwemmen ging goed, en zelfs haakje open, wijd, sluit ging goed. Klaar voor de zwemles dus!
En dat komt goed uit, want papa heeft gister een mailtje van Zero2Hero gehad dat ook Sylvain vanaf zaterdag 13 januari 2018 op zwemles mag!

Dat gezegd hebbende, papa en mama gingen shoppen en hadden wel een camera bij zich. Ook leuk, want dan zien niet alleen jullie, maar ook wij dat ze allemaal hebben uitgespookt!

Nadat ze bij de balie aan een Egyptenaar hebben gevraagd wat hij zou betalen voor een taxi naar het centrum (Sheraton street). 2 euro voor een enkeltje, wordt voor hen 5 euro voor een retourtje. Prikkie, want de ander vraagt 10 voor een enkeltje. Tja, met kennis kom je ver in het leven.
Ze worden afgezet bij een winkel die ook de taxi weer belt als ze terug gaan, betalen mag achteraf.

Ja, natuurlijk zit daar commissie op, maar zolang ze niets kopen kost het niets extra’s.
Ze verkopen er wel precies de dingen die ze wilde halen, zoals parfum voor Chloé, beeldjes en papyrus posters die licht geven in het donker. Alleen blijkt dat de buren het 20x goedkoper verkopen. Die commissie is wel hoog dus voor die taxi. Maar goed dat ze het niet hebben gedaan… handig zo’n mama die inkoper is, die regelt het wel.

Bij de buurman sluiten ze vrienden. En lang en leuk samenzijn resulteert in een aantal leuke aankopen, veel lessen over Egypte en veel gelachen.
De volgende keer krijgen ze 15% korting. Goed onthouden dus, Morda (zijn naam) van Babylon (‘front of star fish restaurant’) Hurghada 01220707375

Bijna klaar met de souveniertjes, een paar winkeltjes verder staat een man buiten die mama een cadeau geeft. Een bloem die open gaat in water en maanden lang mooi blijft en blijft ruiken (wel elke drie dagen het water verversen). Hij is erg aardig en lokt ze mee naar binnen.
Grappig, want met de tijd die ze hebben, kan er rustig afgedongen worden en goed gekeken wat er allemaal is. Ook hier is het een gezellige boel en kopen ze wat kruiden voor oma, thee voor henzelf en een heerlijk olie-luchtje (Cleopatra) voor Chloé. Voor Sylvain is dat nog wat vroeg, maar daar regelen ze straks vast wel wat voor.

Hoe zo’n kruiden winkel er uit ziet?

Handig als je wat vraagt dat hij niet heeft, dan gaat hij het halen en kunnen zij mooi de winkel fotograferen.

Het ziet er netjes uit en de man vertelt veel. Duidelijk erg enthousiast. Ook deze meneer geeft aan dat Nederlanders minder nors zijn dan Duitsers en het tegenovergestelde zijn van Russen. ‘We’ liggen goed in Egypte.

Ze lopen nog wat door de stad en genieten van de rust. Alle toeristen zitten in het zwembad, want daar is het stil.
En… alle (eigen) kinderen zitten bij oma, dus rust!

Als ze terug lopen via het zwembad om ons te zoeken, zien ze ons niet. Wij zitten dan al op de kamer even te rusten, want ze zijn best laat.
Het zwembad is inmiddels ingenomen door Ibissen (Nijl reigers), grappige witte vogels die bang zijn voor Sylvain (zie eerder deze week).

Maar dan is het uur der waarheids… Einde vakantie.

Eerder op de vakantie zijn we al twee aardige mannen tegen gekomen. Zij hebben van oma een stuk taart gehad en daarna kwamen we elkaar af en toe tegen. Ook nu in de lobby zitten we bij elkaar te wachten. Gezellig. Sylvain heeft er echt een nieuwe vriend bij. Juan noemt hij al zijn vriend en hij wil graag eens logeren daar…Nog heel even wachten in het hotel en dan is de bus er…

Het is ongeveer 15 minuten naar het vliegveld. We moeten door meerdere controles. Twee keer door poortjes, etc. Maar we hebben niets te verbergen.
Het duurt even, maar haast hebben we ook niet. Het verbroedert wel met andere Nederlanders al die bureaucratie.

Zo erg, dat Sylvain en zijn nieuwe vriend samen optrekken. Hij zou zo meegaan, maar zij moeten naar Deventer met de trein en nog wel even wachten voor die rijdt.

Bij de gate nog even wachten, en dan komt het vliegtuig eindelijk.

We moeten er zelf naar toe, bus en trap, alles is hier ‘do it your self’.

En daar worden we heel moe van… Nog voor we gas geven op de runway, stort Sylvain in.
Chloé is niet kapot te krijgen.

Mama ook niet. En 6 rijen achter ons oma ook niet… maar we zijn wel allemaal moe hoor.

Nog even genieten van het uitzicht vanuit de lucht, en dan is het wachten, wachten en wachten.

 

Oh, toch kapot te krijgen…

Oh, toch niet kapot te krijgen…

Sylvain wel, die slaapt gewoon de hele vlucht. En gelukkig een paar minuten later Chloé eindelijk ook.

Met Nederland in zicht wordt iedereen wakker, want we moeten zelf onze koffers doen.

Alleen op de roltrap nemen papa, mama en oma de koffers en regelt zus broertje.

Veilig in de bus naar P3 waar de auto staat. Tot de auto gaat het goed…

Daarna wordt het zwart… voor iedereen, maar gelukkig met uitzondering van papa, hij moet rijden.
Thuis allemaal direct naar bed, de rest zien we morgen wel. Quincy is blij ons te zien, en wij hem. Maar onze ogen vallen dicht… het is 03:30, tijd om te slapen en te dromen van al het leuks van deze super vakantie naar Egypte.

النوم جيدا (slaap lekker)