Als je jong bent, is het altijd lastig om te kiezen. Alles is leuk en omdat het allemaal even veel werk is, is het wel een belangrijke keuze.
Papa en mama laten ons zelf kiezen, maar we moeten het wel zeker weten, want telkens wisselen, dat mag dan weer niet.

Na lang wikken en wegen, denken we dat we er uit zijn. Maar het is toch leuk om het eerst eens te proberen.
Dat kon vandaag.

Nadat wij laatst door papa en mama een avond alleen gelaten zijn met onze lieve oppas, zodat papa en mama hun EHBO voor Baby’s en Kinderen konden halen, hebben wij geregeld dat we drumles zouden krijgen. Vandaag was het dan zo ver.
En Marit is niet alleen een heel leuke oppas, ze is ook een serieus goede en ervaren drummer. Ze drumt in meerdere bands, geeft les en volgt zelf ook nog les op hoog niveau. En als je zo goed bent, geef je naast lessen ook optredens.

En als je denkt dat het alles is, mooi niet. Ze is zo muzikaal dat ze ook goed gitaar kan spelen…
Komt dat even goed uit, want ieder heeft zo z’n voorkeur. Chloé speelt liever gitaar, Sylvain twijfelt nog, maar neigt naar drums.

Om 17:00 uur hebben we afgesproken, maar om 16:50 zitten wij al klaar met jas en schoenen aan…
Papa heeft de gitaar gestemd, want die gaat mee. Zij zal wel een grote gitaar hebben, die van ons is nog niet full-size.

Wij kunnen niet wachten… We mogen er zelf naar toe, zonder papa en/of mama, want het is niet alleen leuk en vertrouwd, het is ook nog dichtbij. Ze is onze achterbuur.

Yes, het is 17:00 uur, lets go!

Wat een geluk… geen reden voor ruzie, ze heeft twee drumsets. Een akoestische en een digitale. Allebei leuk, dus knallen maar!

 

Het ziet er stoer uit, maar eerlijk is eerlijk, het is een stuk lastiger dan het lijkt.

 

Nog eens proberen…
Wat staat dat krukje hoog? Kijk nou eens naar mijn benen… Mijn laarzen komen niet bij de grond, hoe kan ik die base-druk nou bedienen?

 

Oh, het gaat al beter, we worden serieus…

En terwijl de blik in de ogen van Sylvain steeds fanatieker wordt, dwalen de ogen van Chloé af naar de gitaar.
Gelukkig geeft ze ook daar les in, handig he?

 

*Nothing else matters by Chloé

Hé zus, moet je zien, we kunnen mama in de huiskamer zien en papa op kantoor…. En daar is onze trampoline, grappig, het lijkt op mijn uitzicht vanuit mijn kamer, maar dan anders om!

Leuk die gitaar, maar geef mij maar drums, die snaren staan veel te ver uit elkaar om er iets van te maken, nee zus, doe jij dit maar.

Kom, we gaan weer. Het was super leuk, maar de vermoeidheid slaat toe.
Snel papa en mama vragen of we op les mogen, want wij willen ook zo goed worden!
Ok, eerst nog even die lieve hond aaien en dan helemaal zelf naar huis.
(ok, we hebben de luxe dat we thuis gebracht worden, dank je wel Marit voor deze intro-les. Als het aan ons ligt gaan we dit vaker doen!)