Nadat papa en Sylvain via de kapper Chloé ophalen van een feestje is het tijd om aan het eten te denken.

Mama is nog niet thuis, dus wij moeten in actie komen.
Wat doen we dan? Precies, we kiezen zelf voor Chili con carne en doen ons ding.

Eerst naar de Jumbo, papa mag mee om te helpen sjouwen en te betalen, maar wat we nodig hebben weten wij precies.

Een maal thuis verdelen we de taken.
Sylvain wast de rijst en dekt tafel, Chloé snijdt de groente, papa rult het gehakt en daarna moet hij maar verder toezien hoe wij heerlijk koken…

Snijden is een heel precies werkje… Gelukkig heb ik er ervaring mee.

Tafel dekken lukt wel, zeker de lage tafel… Daar eet ik liever aan, en ik mocht kiezen, dus…

Rijst komt uit een pak, maar het is zeer aan te bevelen om het goed te wassen. Nou, laat dat maar aan mij over.

Zo goed?

Ondertussen heb ik door hoe het rullen werkt, dus papa kan wel achteruit.

Hier gaat het ook prima, sommige mensen hebben vast maar één hand en andere drie, in dat geval ligt het bestek goed.

Niet de tomatensap vergeten he!

Sylvain, wil jij de bonen er bij doen?

En de groente? We hebben prei, ui en paprika.

Goed het bakje leegmaken en in de pan he?!

En dan nu het onderscheid tussen gehakt met groente en bonen of echte Chili con carne.

Is dat het echt? Zo’n zakje? Oh, dat kan ik wel open maken!

En er in doen natuurlijk.

En als alles er in zit, en Chloé nog even op laag vuur doorroert, zet ik snel de glazen op tafel.

Alles klaar… Check, check, dubbel check.

Oplijnen in rijen van één, van klein naar groot!

Bordjes vol… Aan tafel!

Buikjes vol!

En het is super lekker!
Ruim voor dat we klaar zijn schuift mama aan. Als ze binnen komt, legt Sylvain een kussen voor haar neer, schep ik snel haar bord vol en zet papa een glas water neer. Ja, wij zijn een geoliede machine! Toppertjes!