Op school zeggen wij altijd een versje op voor we mogen eten, even herinneren dat we dankbaar mogen zijn voor het eten.
Niet van een of andere hoge macht, want volgens Maria Montessori is het goed om kinderen vrij van geloof op te voeden, maar wel dankbaar te maken voor de aarde die het leven mogelijk maakt, en de zon die ons daar bij helpt.
Voor de goede volger van onze blogs, kan het geen geheim zijn wat er gezegd wordt, want het versje is al eens langs gekomen in een blog (zie hier welke), maar leuker is dat wij dit Engelse versje beter en beter kunnen reproduceren.
De jongste eerst…
En dan de vertaling van Chloé:
Geef een reactie