De APK van dit najaar

Het is al weer een halfjaar geleden… tijd voor weer een APK dus.

Na een korte dag eerst nog even thuis spelen en rond kwart voor vier naar dr. Stam in het Langeland ziekenhuis.
Eerst nog even oefenen op: “goede middag dr. Stam” en dan naar binnen.

Zoals altijd mogen we na even kort spelen in de speelhoek in de wachtkamer. Lekker eerst mijn huisje weer opruimen.

Zodat ik daarna lekker kan lezen.

Oh, we mogen al weer… De zuster komt mij zo meten en wegen, snel mijn kleren uit!

Eerst maar even, stiekem voor ze komt, Chloé meten.

Zij is in ieder geval gegroeid…

En zo te zien is ze er tevreden mee. 112,3 cm dat is een heel end hoor!

Ondertussen gaan bij mij de kleren uit en zal de meetlat ook voor mij gaan werken.

Sta ik goed zo?

Bijna… Nog een klein stukje opschuiven, recht staan en…. ja zo!

Kijk eens aan… Er is wat twijfel doordat de getallen wat verspringen, wij zien 88,7, maar de zuster ziet 88,1. Nou ja, goed dan…

Dan wegen… hoe ging dat ook al weer?

Oh ja, er op, stil staan en handjes om hoog!

En wat zien we dan? 10,1 kg. Woehoe, de magische grens is behaald! 10+ kg!!! Zie hier het bewijs.

Dan is het wachten om de dokter der kinderen, kinderarts dr. E.D. Stam, mijn eigen dokter…
Dus even het boekje doornemen dat ik meegenomen heb.

Het is wat koud, maar gelukkig heb ik een hemd en een zus.

Alles top!

Dan volgt een lang en leuk gesprek met de kinderarts. Eigenlijk is de samenvatting voldoende. Het gaat goed. Ik ben niet gekrompen en zelfs gegroeid. Het is een klein beetje, maar lijkt een stijgende lijn in de groei, de lijn -3 komt in zicht.
Nog even steppen (ik noem het liever slepen) en nog even geiten met dr. Stam en dan zit het er al weer op. Het was leuk, het was goed en… met mij is het ook goed!