Dat is wel even balen hoor… Ik mag niet meedoen met de musical ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, Meneer?’.

Omdat ik vorige week zondag met oma een super belevenis-cadeau heb gehad, een bezoek aan musical ‘De Klokkenluider van Notre Dame’, kon ik niet meedoen met de auditie voor ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, Meneer?’. In plaats daarvan heb ik een video-auditie gedaan. Dat hebben jullie wel gezien.
Helaas, helaas… vanmorgen gehoord ze niet voor mij gekozen hebben.
Erg balen! Veel kinderen wilden meedoen, maar ik wellicht nog wel meer. Maar dat mocht niet baten.

Ik was aan het repeteren toen ze de mail naar papa stuurden. En niet alleen een musical les, maar ook een extra halfuurtje om het Kerstkoor voor te bereiden. Net als vorig jaar gaan we weer Kerstliedjes zingen, leuk!

Na terugkomst hoor ik eerst dat ik mogelijk privé zangles krijg en anders met een koor. Hangt even van WWJ af, maar beiden zijn leuk, al zie ik erg uit naar privé les, want ik wil echt graag beter worden om grote ster te worden in musical-land.
Dat horen we na Kerst vanzelf. Maar daarna moet papa toch ook vertellen dat ik niet gekozen ben voor Hamelen, en dat is even slikken.

Gelukkig pak ik de draad thuis weer goed op. Zus helpt, als altijd, weer goed mee en heeft bedacht om een snoephuisje te maken. Nou ben ik meer van het snoepen dan het bouwen en is zij meer van het bouwen dan van het snoepen. Eigenlijk dus een mooi moment om haar te laten schitteren, dan doe ik dat wel als het af is.

Vol concentratie maakt ze er wat moois van.  Al moet ik eerlijk zijn en zeggen dat de eerste foto papa’s kant is. Die mocht ook een zijden doen. Niet lief om te horen voor papa, maar die van zus is echt veel mooier!

Kijk zelf maar.

De voor- en achterkant moeten nog, maar veel zin hebben zus en papa niet meer.

Ik? Ik ben afgeleid… ik wacht tot het af is, of op een extra treat!

Oh, het is af! Ok, de voorkant mag nog wel wat snoepiger!

Tadaaa.