Gisteren kwam ik thuis met een recept voor groentesoep. Drie keer raden wat ik vandaag wil doen. Of gewoon één keer raden, want je hebt het vast goed.
Was geen moeilijke opgave hè? De titel geeft het ook al weg.
We hebben het in de BSO-groep ook gemaakt en ook het recept opgeschreven, voor het geval we het thuis ook willen maken.
Eigenlijk een soort van Montessori-lesje. Zelf uitzoeken, zelf maken, zelf opschrijven en daarna mogelijk zelf proberen. Nou dat is aan mij wel besteed. Eindelijk eens een soep die écht lekker is!
Het zal wel een speciaal en geheim recept zijn van Meester Daniël, maar ik ga hem toch delen, dan kan je het thuis ook proberen. Wel de credits aan Meester Daniël geven, het komt uit zijn familie!
Ik word er gelijk een beetje emotioneel van. Zo’n geheim recept krijgen en dat ook mogen maken… Ik probeer mijn tranen te bedwingen…
Maar het lukt niet!
Wanneer ik uitgehuild ben en de uitjes en het gehakt klaar zijn voor een grote plons (1200 ml) water zijn mijn tranen droog. Gelukkig hebben we ook gewoon zout in huis, dat moet er immers wel in.
Alle, maar dan ook àlle ingrediënten moeten in de soep, anders is het niet volgens recept.
En zoals dat hoort, moet je het altijd een eigen touch geven, een beetje van Meester Daniël (z’n oma) en een beetje van mij. Deze groente-met-vleessoep krijgt voor de extra bite lekker macaroni erbij.
En ook dat moet even voorgeproefd worden.
En dan proeven.
HEEEEEEET!
Nadat alle kruiden er inzitten en het op smaak nog even heeft doorgekookt, is het tijd om lekker te genieten.
Maar deze keer blaas ik wel… Heerlijk! De lekkerste soep die ik ooit gemaakt heb!