Helaas, helaas, het zit er al weer op. Vandaag gaan we terug naar huis.
Maar, dat is ook leuk, want: Oost West, thuis best! We hebben wel weer zin om naar huis te gaan, ons eigen bedje, weer lekker mama’s eten en natuurlijk de katten!
Na een ontbijtje en inpakken moeten we nu toch echt gedag zeggen tegen ons huisje…
Doei!
Even uitchecken en de auto inladen… Wel vol, maar het past en daar gaat het om.
10 minuten later zijn we er al. We moeten zelfs een rondje van 2 minuten extra maken om te tanken.
We parkeren de auto, halen hem leeg, leveren de sleutel in (in een gat in een auto, dus zonder mensen daar) en dan… ligt papa’s trui nog in de auto… zonde. Jammer, maar helaas, gelukkig is het geen nieuwe.
Op het vliegveld vermaken we ons nog met eten, shoppen totdat we naar de gate mogen (ruim 30 seconden lopen).
Maar dan…Het is 15:03, we moeten vliegen om 14:55 en boarden om 14:45. Iets in ons geeft aan dat het niet meer haalbaar is.
En dan begint het lange wachten… Wachten tot we weten hoe lang de vertraging is.
Heel lang verhaal kort, het is uiteindelijk iets meer dan 3 uur geworden. Drie uur langer dan gepland bedoelen we. Om 18:10 gaan we toch de lucht in met volle buikjes en zin om naar huis te gaan is het niet leuk zo’n vertraging, maar ook niet het ergste van de wereld.
We mogen dus nog voor het donker wordt de bus in op weg naar het vliegtuig.
