Ook al ligt het niet aan ons, we staat niet te vroeg op. Papa en mama hebben blijkbaar een ander vakantiegevoel dan wij. Hop hop, we kunnen zo veel doen!

We ontbijten met bolletjes die we gister hebben gekocht. Dan springen we de auto in en scheuren we netjes binnen de snelheidslimiet. naar Ecomare, kijken naar en leren over zeehondjes en andere dieren.

Er zitten bij de speeltuin gewoon broedende meeuwen. Ze pakken hun aandacht normaal zelf wel, maar hier houden de mensen rekening met 5 meter afstand. Zij hebben immers ook recht op privacy.

Maar we komen natuurlijk voor de zeehondjes…

Er zijn meerdere soorten, soms moet je ze even zoeken. Maar daar krijgen we hulp bij. Als ergens vis is, zijn er ook meeuwen. Mocht je het niet weten, zeehonden eten ook vis.

Toch leuk om te zien, ze zijn zo schattig!

Kijk nou toch!

Ze hebben zelf jonkies! Lief toch? En ook een beetje zielig, want waarschijnlijk zijn ze hun moeder kwijt.

Als even schattig kijkt, krijg je wat vis van de oppasser.

En dat schattig kijken gaat ze aardig goed af.

Ach… nog één visje?
(zou jij het niet geven dan?)

Ik overweeg een spreekbeurt te houden over zeehondjes, dan heb ik hier vast wat foto’s en het bewijs dat ik geweest ben.

Ook bij de baby’s, deze zijn er pas twee dagen.

Mocht je deze blog lezen en bij mij in de klas zitten, dan ken je de foto’s alvast die ik ga gebruiken.

Het is een verzameling van foto’s en feitjes…

Genoeg gewerkt, tijd om te eten.

Wie heeft de grootste penis?
Nou een potvis. Alleen papa is groter!

Oh je, de uitsmijter… Ik mocht gewoon een zeehondje aaien.
Ja, hij is opgezet, helaas al overleden, maar verder helemaal echt!

Ook een met een lach hoor.

Patatje meeuw?

Oh, we kunnen mama adopteren, moeten wij dan gaan betalen om bij haar te wonen?

Er is zo veel te zien en zo veel informatie, even een beeld van wat er allemaal is.
Wie eet wie?

En, waarom weten we niet, opeens een mooie vos…

En dan wat sluikreclame, met een knipoog.

Oh, grijpen, dat vonden we zo leuk bij de kermis, hier is het onbeperkt en gratis. Ok, je kan niets winnen helaas.

Wow, lekker even in de boot, hij beweegt ook nog. Ziet er stoer uit zo he?

Een boom vol mooie spreuken, deze willen we jullie niet onthouden.

Het lijkt een rare foto, maar als je weet dat ik mij zo goed verstopt heb, is het hilarisch. Papa is mij aan het zoeken. Je kan zien dat hij aan het denken is waar ik ben. Mama kan het zien en weet waar ik ben.

Nee, papa heeft het echt niet door…

Als we weer naar een dorpje gaan, op zoek naar wat kleedjes, het is immers Koningsdag, lopen we langs een kerkje. Daar kan en mag je naar boven.
Wij mannen vinden dat wel leuk, de dames blijven beneden.

Midden in de klim staat een groot uurwerk. Iets groter dan het horloge van papa, maar wel dezelfde techniek, leuk om te zien.

Wij klimmen nog even verder en gaan voorbij de klok. Elk half uur even met de vingers in de oren.

Eenmaal boven is het uitzicht mooi, je kan heel Texel zien.

Beneden staan de dames, kijk maar beneden.

Zullen we even inzoomen? Nu toch wel? De benen onder de parasol achter mama zijn van zus.

Het is eigenlijk best wel hoog.

We staan bij de vlag.

Daar staan wij. Papa links op het puntje in het meest linker boogje zit ik.

 

Eenmaal beneden sluiten we aan bij de dames en ontspannen we even.

Dan even naar huis, even rusten. En daarna weer naar hetzelfde dorpje als gister, maar wel een ander restaurant. Ook weer leuk, lekker en gezellig.

Het is flink lang wachten, maar we vermaken ons wel.

Een kroketje, een hele maiskolf en een salade… gezond, lekker en veel.
De taco’s zijn niet zo super, aldus Chloé, maar de rest geniet er zeker van.

Jammer dat jullie even moeten wachten, maar ik moet wel de tijd krijgen om zo veel eten naar binnen te werken.

Lekker genoten. We halen nog even een ijsje en gaan dan naar huis.
Een paar spelletjes en dan toch echt richting bed. Lekker ontspannen slapen, morgen weer een dag. En niet zomaar een dag, maar de verjaardag van papa!
We gaan er (weer) een feestje van maken. Tot morgen!