Belevenissen, daar draait het om in het leven. Dat hebben we al even door. We hebben wel eens eerder een musical gezien, Maar dit… dit is echt nog wel beter dan de musical van groep 8.

Fien en Teun, Doorn Roosje, Ernst en Bobbie en zelfs Checkpoint (Chloé) en zelfs Dolfje Weerwolfje (Sylvain), maar dit van vanavond sloeg alles.
Wat een musical. Blij dat we vooraf op tv wat hebben gezien, want het was wel erg spannend. Zus hield zich groot, maar ik heb echt zitten bibberen tijdens het schieten. En met vuur op het podium lopen is ook niet verstandig, maar het maakt het wel echter allemaal.

Het theater én het podium is echt super groot. Normaal vergaderen hier belangrijke mensen, maar nu gaan we terug in de tijd en naar Parijs. We gaan bijna beginnen!

Er mogen geen foto’s of video’s gemaakt worden. Lastig… want anders is het bloggen minder leuk. Maar er is altijd een moment voor een selfie!

Papa wil graag nog even met ons per stuk op de foto. Gewoon omdat het kan. Mag toch?

In de pauze nog even in de orkestbak gekeken en met de mensen achter mij gesproken. Een mevrouw bij de orkestbak vond het gaaf dat ik met 9 jaar al naar zo’n musical mag. Tja… met zulke ouders :).
De mensen achter mij heb ik in de pauze vertelt dat iedereen dood gaat. Zij overwogen toen om naar huis te gaan, maar gelukkig bleven er twee leven en konden ze nog kijken wie dat waren.

Pauze… even bijkomen van alle indrukken. Wat gaaf! Het ‘omlaag, omlaag’ zit nog in mijn hoofd. Wat gaat er na de pauze gebeuren?

Maar eerst: plassen! En natuurlijk nog even op de foto….. gewoon omdat het kan.

En dan gaan we weer beginnen. Het wordt nu echt oorlog… spannend! Gelukkig mag ik papa’s hand vasthouden. Zus red het wel alleen, maar zit veilig tussen papa en mama in… Licht uit, muziek aan, we gaan!

Toen de hele groep studenten doodgeschoten was, inclusief Gavroche, draaide ik mij om en zei: “zie je nou wel”. Tja, moeten ze maar luisteren…

En dan eindigt het opeens. Allemaal dode mensen op het podium die mooi zingen… super gaaf dit!
Dit legt de lat voor de musical van groep 8 van Chloé wel erg hoog… kijken of dat ook zo mooi wordt.

Vlak voor de voorstellen kreeg papa een berichtje van een van de acteurs. Een oud student van hem speelt in de musical mee en mag zelfs af en toe de hoofdrol spelen.
Grappig, want als iemand niet kan zingen is het papa wel… Hoe kan hij dan zo ver gekomen zijn?
Papa legt uit dat hij les heeft gegeven aan de business school IVA-Driebergen, daar was een van zijn studenten Dirk van den Brand. Hij is na deze opleiding verder gegaan aan het conservatorium waar hij zang heeft gestudeerd.
Inmiddels al ervaren musical speler, want hij speelde alle rollen in Soldaat van Oranje en is een van de vier Dutch Tenors. Een mooie kans voor hen om elkaar weer even te zien (al hebben we net ruim twee uur naar hem zitten kijken.

Geen pen of papiertje voor een handtekening, maar gelukkig wel een foto.

Wacht even hoor, Dirk je bent mij veel te groot, kan je even op je knieën voor mij?
Dank je wel, super goed gedaan man!

Super gaaf om hier geweest te zijn én iemand van de cast te mogen ontmoeten. En fijn om te vernemen dat papa hem niet heeft leren zingen, want dan zou het klinken als een groep 8 musical :)

Al met al weer een mooie ervaring. Nu snel naar huis, nog wat eten en naar bed, want het is super laat!

Niet gebruikelijk voor onze blogs, maar toch een nabrander.
In de auto op 11 juni heeft Sylvain zo’n leuke tekening gemaakt die hij Dirk wilde geven, deze moet even gedeeld worden…