Eindelijk! Ik heb er 10 jaar op moeten wachten, maar vandaag ben ik een tiener!

Heel vroeg gaat de wekker van papa en mama. Ik ben direct wakker en nog maar een paar seconde later begint Sylvain spontaan te zingen. Wat een leuke manier om wakker te worden.
Mama komt ons halen om bij papa en mama op bed cadeaus uit te pakken.

De eerste kiekjes van een tiener in huize Delcour.

Ok, nu we gezongen hebben is het tijd voor cadeaus!
Meer dan normaal, voor zover je van ‘normaal’ kan spreken, omdat mijn lieve familie alles heeft opgestuurd omdat ze niet mogen komen in verband met corona. Heel wat uitpak-werk dus.

Om het niet heel erg voor jullie te maken stop ik het in een doorkijk-overzicht.

Niet niks he? Kijk nou!

En heb je deze gezien? Yi Ma (tante Monique) heeft het gewoon met de hand zitten borduren, gaaf he!

Dan gaan we naar beneden. Wonderwel is het nog meer versierd dan het van het weekend was met mijn kinderfeest. Zó leuk gedaan weer, ik voel mij helemaal jarig.

Met wat tijd in de ochtend en nieuwe canvasjes om te schilderen weer ik wel raad.

En dan belt oma. Even zingen en even kletsen, super leuk dat ze elk jaar weer aan mijn verjaardag denkt.

En zo te zien is zij niet de enige!

De rest van de dag wordt ik gebeld, geappt en feliciteert iedereen mij (zelfs soms via papa of mama), zo lief! Ik word er bijna verlegen van.

Druk met school en bij thuiskomst ook druk om samen met papa naar de Jumbo te gaan. Met mijn paspoort krijgen we 20% korting op het gebak. Toch weer een euro verdiend!

Daarna gaan we kletsen en cadeaus uitpakken. Het gaat allemaal zo snel dat zelfs papa vergeet foto’s te maken. Hoe is het mogelijk he?

We gaan gezellig samen eten, maar ook dat blijft een herinnering zonder foto’s.

Wat we hebben gegeten?
Ik zeg niets, maar de tip is dat ik mocht kiezen.

 

Een super leuke dag, met een echt jarig gevoel. Ik kan weer een jaar vooruit zo.