Ondanks dat deze dag door twee zaken wat sip van aard zijn, beginnen we goed en vrolijk aan de dag.

Ondanks dat papa iets eerder op staat om bijtijds te beginnen, zit ik al lekker te werken, terwijl hij nog bezig is om Sylvain mee te nemen naar beneden. Mijn eerste lesje op Junior Einstein zit er al weer op.

Sylvain heeft even de tijd nodig om te aarden, maar als hij zijn omgeving zo heeft gemaakt dat hij zich weer thuis voelt, gaat hij toch ook aan de slag.

Na wat lesjes gaan we met z’n drieën aan tafel zitten en vertelt papa over 4 mei 75 jaar geleden, de oorlog, wat Adolf Hitler wilde bereiken en hoe hij uiteindelijk is gestopt en omgekomen. Gelukkig is het een happy end, maar het verhaal zelf is verre van happy. Ik herken veel uit het boek dat ik de afgelopen tijd gelezen heb over Anne Frank. Maar hoe veel mensen er bij betrokken zijn geweest en hoe blij we moeten zijn dat we nu veilig zijn is wel goed om te horen.

Heel even ontspannen we en dan gaan we aan de bak.

Omdat Sylvain er zin in heeft en wil hij graag laten zien dat hij net zo mooi kan schrijven als mijn mooie handschrift.
En eerlijk is eerlijk… als hij zulke sprongen blijft maken, dan haalt hij mij wellicht nog wel eens in!

Na wat werkjes online, kijk ik even hoe anderen brood bakken. Goed om te zien, wellicht kunnen we zo ook even een brood maken, we weten inmiddels hoe het werkt.

Ondertussen gaat Sylvain lekker door.

Ik probeer ondertussen mijn spreekbeurt over puppies op een moderne manier te maken. Heb namelijk geen in om te zoeken of te schrijven, maar ik kan natuurlijk altijd een foto maken van leuke info op m’n scherm. Dan kan ik straks met papa zorgen dat er een mooie Powerpoint uit komt…
Helaas trapt hij er niet in, eerst moet ik van hem de inhoud afmaken… Mmmmm.

Ondertussen hangt ook de vlag uit, maar wel halfstok, want het is 4 mei.

Nog wat producties van Sylvain’s hand.

Wat een kwaliteit en wat een verschil met dag 3 in quarantaine.

Terwijl hij geniet van zijn welverdiende pauze neem ik nog even een type-les; met 10 vingers.

Heerlijk om tussen mijn eigen speelgoed te zitten en te mogen spelen hoe ik wil. Dat geeft ruimte om straks weer lekker opgeladen te knallen aan mijn werk.

Zus wil even een stuk voorlezen, een goede oefening voor haar en voor mij ook zeker leuk.

Dat voorlezen gaat niet meer zoals vroeger met hakkelen, dat gaat eerder te snel zoals papa aangeeft, maar het is wel gaaf dat ik het kan, en wij denken en spreken allemaal lekker snel thuis, dus ik hoef mij niet in te houden gelukkig.

 

Net na het vierde verhaal uit mijn Meester Jaap-boek is het tijd voor een lesje. Een spannend lesje, maar papa is er van overtuigd dat ik dit leuk ga vinden. Het is een les ontwerpen op de computer en stiekem klinkt dat ook wel leuk. Wij gaan dus samen klaar zitten, en mama houdt Sylvain even stil.

Nou ja, stil voor ons…
En lekker even wat eten samen. Papa en ik eten zo wel, eerst even goed opletten.

En ook even boven nog wat werken, want hij blijft er zin in hebben.

Na wat uitleg en enkele oefeningen heb ik het aardig door. Het lijkt op wat papa van de week bij Powerpoint uitlegde, alleen zitten de knopjes ergens anders. En zo eindigt mijn eerste ontwerp-les op de computer met een mooi space-ansichtkaart.

En als klap op de vuurpijl in de vernieuwende bovenbouw-lesjes… Mijn eerste les coderen. Ook leuk om te doen, en vast handig voor later.

Sylvain is ondertussen nog even aardig aan de productie geweest

En dat terwijl hier de moed in de schoenen begint te zakken. Of moet moet ik gewoon zeggen de zin… Zo veel nieuwe dingen, het is wel even goed zo.

Maar zo denkt Sylvain er niet over, die gaat maar door en door… Hij heeft er duidelijk zin in.

Als we stoppen ga ik de ingrediënten voor het brood bakken afwegen en klaar zetten terwijl papa en Sylvain met de fiets even naar de Jumbo gaan om verse giste te kopen, die is niet goed meer.

Eenmaal thuis gaat hij spelen en ik met papa bakken.

Dat ziet er zo uit (geluid aan!): MUAHAHAHA

 

We eten, traditiegetrouw, op 4 mei frikandellen. Om 1 minuut over 7 in de avond herdenken we opa die vandaag 3 jaar geleden overleed. Zijn laatste verzoek: een frikandel speciaal. Wat een heerlijke traditie om te bewaren.

Het brood is klaar. We besloten om er losse broodjes van te maken, lekker makkelijk en lekker veel heerlijke korst.

Daarna gaan we klaar zitten voor de avondlessen op tv. Klokhuis, Jeugdjournaal en een speciaal Jeugdjournaal uit 1945. Gevolgd, natuurlijk, door de nationale dodenherdenking.

Maar eerst even alle spullen opruimen die ik buiten heb laten slingeren.

Goed opletten, en lekker gekrabt worden door mama. In de avond altijd jeuk op m’n rug en kont… Raar he?

Na het Wilhelmus komen we weer in beweging en mogen we nog snel even wat nagels lakken.

Ondertussen luisteren we naar onze Koning en zien dat ook hij zeker 1,5 meter afstand van zijn kapper houdt, net als wij…

 

Een mooie en bijzonder dag, veel geleerd en veel geëerd.
Morgen vieren we feest, maar gaan toch ook wat doen, wat moeten we anders?