Een nieuwe week thuis… op het eerste gezicht niet meer bijzonder. Toch is deze week wel bijzonder. Ten eerste omdat het een korte week is. Maandag was zondag, of eigenlijk was zondag een Paasdag, net als maandag. Ach, wat maakt het uit, deze week maar 4 dagen les. Sterker nog…

Deze week is woensdag een feest-dag, want dan ben ik jarig! 9 jaar alweer… maar goed, meer daar over morgen. Vandaag eerst maar eens vandaag doen: een ‘normale’ thuis-schooldag.

Grootse planning, en zo goed als gehaald ook.

Kei hard aan het werk dus. Eerst op papier en hij op de computer lekker Junior Einsteinen.

Een lesje over het vermenigvuldigen van grote getallen, tijdens de uitleg van het tellen van buspassagiers die maar in en uitstappen.

En dan draaien we de werkjes om. Alleen gaat hij lekker taal-werkjes doen en ik met mijn hele klas (bovenbouw klas waar ik hopelijk snel heen mag) bijpraten, of in mijn geval lekker luisteren.

 

Zeg, wordt er wel goed gewerkt?
Ja zeker!

Even productie draaien maar dan…

Gewoon leuk om even te kijken hoe deze Spiderman aan het werk is!

Even lekker gek doen buiten tijdens de pauze en dan hop weer naar binnen, want we hebben er zin in!

Nog even oefenen met wat rekenwerk.

En nog maar een twee bladen taal voor Meneer Spider.

Blokjes tellen voor slimme meiden. Nou, dan moeten ze het goede antwoord er wel tussen zetten!
Tel maar na, dit moeten er echt 52 zijn hoor mensen van Junior Einstein!

Nu meneertje toch zo op dreef is, wil hij ook nog even zijn handschrift werkje dat vorige week af was verbeteren. Tja, wie zijn wij om er iets van de zeggen?

Leuk om nog even rond te snuffelen tussen de werkjes en lesjes van de juffen (en meesters).

Dat mag dan leuk zijn, maar… meneer Spinneman gaat onverminderd door, wat een knaller vandaag zeg!

Hoppa, nog maar eens twee bladen… Alsof hij de week vooruit wil werken…

Ik wil ook nog wel even iets doen met een potlood, maar heb geen zin om alle zinnen 3x op te schrijven. Toedeloe, mijn handschrift is mooi zat!

Al wachtend op de heren dit traag zijn met hun jas en schoenen, maar ik nog even wat breuken.

Dan eindelijk gaan we naar het huis van juf Zillah. Tja, beloofd is beloofd, eigen gemaakte koekjes, een hartje met zelfgeschreven ‘ik hou van je’ en mijn vriendenboekje waar ze ook in mag schrijven.

Aanbellen en….

Lang wachten en ontdekken dat ze niet thuis is :(
Dan maar achter laten bij de deur, komt ze vast tegen.

Wij weer naar huis, lekker ontspannen na een lange dag van hard werken. Ok, wel eerst nog even een kaart posten voor Emma die vandaag al een verjaardagskaart had gestuurd, zo lief!

Daarna vinden wij het tijd om school te sluiten en ons lekker terug te trekken op onze favoriete stekjes (in huis hoor) en lekker even van wat zinloze schermtijd te genieten. En zo geschiedde…
Welterusten en tot morgen!