Vandaag eens wat anders, we gaan naar een Kerstmarkt. Maar omdat we het toch wat anders doen, gaan we naar een overdekte Kerstmarkt. Maar omdat we het toch wat anders doen, doen we het in een grot en wel de gemeente grot van Valkenburg.

Valkenburg ligt wel heel ver weg… We moeten dus een stuk met de auto, maar we zijn wel wat gewend. Here we go!

 

Anders dan anders rijdt mama. Papa voelt zich niet lekker en wil liever niet rijden. Geen probleem, want mama kan er ook wat van.

Natuurlijk hebben we honger dus eten we in een gezellig restaurantje, naast eten kunnen we prima even wat geiten, altijd leuk!

Is het nu genoeg? Nee, nog niet?

Haha, nu wel toch? Ok, nog een van je blauwe tong door de olijven die er bij het eten zaten.

De grotten zelf, hoe leggen ze die vast. Het is er donker, daar waar lampjes hangen zie je niet veel van de grot. Acht het is Kerst, laten we dat gezellig vastleggen. We gaan gewoon bij alle leuke lamp-figuurtjes op de foto.

Het blijft lastig… moet het blaadje er nou mooi op, of ik? Het is of overbelicht of onderbelicht…. wie weet hier wat op?

Eens kijken of meer afstand en er niet voor staan helpt…

Wow, kijk nou wat een grote stoel!

Ondertussen zien we ook veel leuke kraampjes hoor met allerlei leuke dingen.

Maar die poppetjes zijn en blijven leuk, ze zijn zo mooi verlicht.

Zelfs het plafond is voorzien van sterren. Iets wat in de grot natuurlijk nooit voorkomt en wij maken het toch mooi mee.

Het is overigens best druk. En we zijn al blij dat we binnen kwamen, want toen papa in de auto vast tickets kocht, kreeg hij geen mail met de kaartjes. Gelukkig geloofde de mensen aan de deur ons en konden we met het afschrift van de bank aantonen dat we ook echt betaald hebben. Het systeem moet haast bij anderen wel gewerkt hebben, want het is te druk om allemaal zo binnen te ‘sneaken’.

Bij een van de kraampjes kan je bewegende poppetjes kopen. Een klimmende kerstman is natuurlijk leuk, een hondje voor Chloé, maar mijn paartje is toch het liefst!

Hoeveel kerstbomen er staan weten we niet, het moeten er wel ontelbaar zijn!

En ook het aantal poppetjes en andere vormen met lampjes houdt niet op.

We komen bij de fase in de tijd waar het lastig is voor mijn broertje om normaal te doen… maar we blijven het proberen.

En andes ga ik lekker alleen op de foto, dan kan ie tenminste online :)

Hé, deze stoel is gewoon nóg groter dan de vorige, wow!

En dan snappen we het opeens. De vele kerstbomen die in de gangpaden staan zijn voorzien van dezelfde ballen… Dat zijn ballen die je kan kopen voor € 1,- waarna je een wens op een briefje mag schrijven en in een boom naar keuze hangen.
Dat willen wij natuurlijk ook!
Eerst Sylvain, die wil heel graag. Als er iets op papier staat help ik hem met het ophangen.

Hij kiest natuurlijk een van de moeilijkste plekken die er zijn. Een test om te zien of ik echt alles kan…. en ja hoor, ook hier heb ik geen moeite mee, als hij dat wil, dan regel ik dat voor hem.

Daarna ben ik aan de beurt voor het maken van een wens.

Ik kies een plek vlak bij die van Sylvain. Ik vooraan, en hij, kijk maar, er achter.

Als ie eenmaal hangt, kunnen we verder. De grot uit en de buurt nog even in.

En dan kan het natuurlijk zomaar zijn dat je enkele minuten later in de draaimolen zit. Alles kan, dat is het leuke aan ons leven.

Bij diverse kraampjes hangen leuke mutsen. Niet van die die je echt zou dragen, maar wel leuk om te zien en te passen. Ik laat er een zien.

 

Grappig toch?

En terwijl wij de mooie Valkenburgse straatjes nog even doorlopenen wat foto’s maken, denken we wel vast aan het eten, want de honger begint op te komen.

Er is een kippen-restaurant, maar de groene ijsthee is op en de kip nuggets.
Gelukkig kunnen we een pasta delen en kunnen papa en mama genieten van kip.

Een leuke en lekere dag. Zo kunnen we Kerst wel tegemoet.