Papa en mama kregen van Dai Yima en Dai Yicheung een high choc in Delft. Een High tea, maar dan met chocolade.

Dat heeft natuurlijk niets met ons te maken, maar toch mochten wij mee. Vandaag hebben we Delft aangedaan dus.
Benieuwd hoe zo’n high choc er uit ziet? Bij Quetzal zo dus…
Het bestaat uit fruit, pretzels, ijs, wafels, lange vingers, soepstengels, macarons, brownies, boterkoek en cake. Maar het mooiste is dat je het in bakjes met chocolade kan dopen om het nóg lekkerder te maken.

Dat ziet er lekker uit he?

Joehoe, zus kijk ook eens om! Haha, dan kan ik snel een gekke bek trekken :)

Als we klaar zijn gaan we nog even touristje spelen in de mooie stad Delft.
Mooie pleintjes, winkels en van alles, zelfs een klompenmaker op het grote plein.

In een van de straatjes lopen we langs een soort van museum of experience centrum. Het is te druk om alles te beleven, dat doen we wel een ander keer. Wat we niet kunnen laten gaan is de kans om deze beroemde schilder Johannes Vermeer te eren met onze gezichten in zijn beroemdste werken.
Eerste het meisje met de parel voorzien van een moois smile.

Daarna het melkmeisje met een mooie smile en een ander perspectief.

 

Binnen in The Flying Tiger proberen we nog even wat hoofddeksels.

Leuk, maar het wordt hem toch niet.

Buiten fleuren we nog wat kunst verder op.

Maar aan het einde van de dag, in de auto, stort je dan vanzelf in.

Conclusie, Delft is leuk, mooi, lekker en gezellig, maar super vermoeiend.