Een dagje vrij… een dagje Efteling… het wordt wel weer eens tijd voor vakantie! En daarom gaan wij, vanaf vandaag, lekker een weekje op vakantie.

Onze bestemming: Spanje, vlak bij Malaga, nog dichter bij Marbella, om precies te zijn in Estepona.

Maar voor we daar heen kunnen gaan, moeten we eerst Quincy bij oma brengen. Dat arm beest mag niet mee.
Papa en mama vertellen dat hij helemaal niet mee wilt. Hij heeft al eens gevlogen, houdt niet van warmte, is bang voor nieuwe dingen en houdt ook niet van nieuwe huizen waar wij toch niet veel zijn. Dus, is zijn vakantie lekker naar Oma. En wij weten uit ervaring dat dat ook super leuk is!

Hij hoeft dus niet met het vliegtuig, maar het is wel even rijden.

Zo lang zelfs, dat sommigen van ons ingehaald worden door de slaap.

Maar dat mag natuurlijk ook als je op vakantie gaat, dan moet je kunnen uitrusten.

Net als dat je met make-up van oma mag spelen, ze zien mij toch niet meer op school.

 

En als Chloé haar nagels mooi maakt is het niet eng…

Wel als ze haar Halloween hoofd opzet…. brrrrr!

Maar dan wel met mooi gelakte teentjes!

Wij gaan naar Spanje en nemen mee…
Het lijkt water naar de zee dragen, maar wij zijn bang dat de pepernoten al onder weg zijn naar Nederland en daarom niet daar te koop.

We nemen allemaal een kleine koffer mee, en samen één grote.
De kleine mogen we zelf inpakken. Samen aftellen wat nodig is en dan er in stoppen.

Eitje, want dat is een werkje van school.

Maar van werken en school word je wel moe hoor.

Maar goed dat we op vakantie gaan dan, dan kunnen we lekker rusten.

En lekker grote passen nemen, zodat we veel zien. Net als Kleinduimpje.

Het is inmiddels meer leuk dan spannend bij de douane, en we komen er allemaal toch weer doorheen.
Blij toe, want bij het inchecken worden we gevraagd voor te piepen.

Nou, dat laten we ons geen tweede keer zeggen. Hop inchecken!

\

En doorlopen graag, wij willen de lucht in!

Aan beenruimte geen tekort, voor ons dan.

Het uitzicht is super. Jullie zien wellicht mij mooie achterhoofd, maar ik zie heel mooi stukken land!

Ma na een half uurtje begint de verveling toe te slaan. Eigenlijk is vliegen best wel saai…

Hoe lang nog?

Wat is er nog meer te zien? Lange rijen met mensen… check.
Buiten kijken… check.

Maar als we in de buurt komen, verandert het uitzicht, mooi hoor dat Spanje. Ik heb er nu al zin in!

Vlak voor we gaan landen mag een meisje landings-snoepjes uitdelen.
Big deal zo blijkt, want iedereen maakt er foto’s van.
Nou ja, wij ook dan maar.

Het zijn inderdaad lekkere snoepjes, maar om daar nou foto’s van te maken.

Ondertussen bij Oma heeft Quincy zijn plekje gevonden en rust heerlijk uit.