Tja, gister zijn we uit eten geweest (zie blog) maar zus is nog steeds logeren. Leuk voor ons om naar de bioscoop te gaan.
Hoeft voor haar ook niet per se, en zeker niet de leuke film Incredibles 2. Tja… dan dus vanochtend maar, voordat we naar het 6,5 jaar-feestje van Nynke gaan, waar zus dan al is.
Het is niet heel ver rijden, maar wel een heel end lopen. Vooral de trap… pfffff.
Maar als je eenmaal boven bent, kan je mooi wel even op de foto! Goed kijken, want ik sta helemaal bovenaan.
Maar het leukst van een bioscoop is toch de zaal en de film en een lekkere bak popcorn toch?
Nou, ok, eerlijk is eerlijk. De zaal is zelf ook wel erg leuk.
In tegenstelling tot mijn ouders ben ik dan ook wel blij dat er een pauze is, dan kan ik mooi even mijn energie kwijt!
De pauze geeft mij de kans om beneden te verkennen… rennen!
Daar gaan we!
Eenmaal beneden wil ik eerst even mijn nieuwe chupa chups microfoon uitproberen en omroepen dat de film gaat beginnen.
En zo je ziet, is dat gelukt.
Dan ook nog even omroepen dat mama naar papa moet komen. Maar of mijn chupa chups zo’n groot bereik heeft…
Als ontlading van de spanning om zo’n grote zaal toe te spreken, zet ik het op een dansen.
Van boven kan je het niet heel goed zien…
Gelukkig zijn er twee camera’s in de zaal, en zit er een op m’n lip. Ach, ik ben het wel gewend.
Breakdance is overigens niet zo leuk op een foto, dus hierbij ook de video’s.
En van dichtbij:
Ik heb in die 10 minuten pauze zelfs nog even de tijd om te chillen.
Ook al kan ik mijn benen niet stil houden met die muziek….
Het is wel erg groot zo hoor het scherm.