Het is weer zo’n dag… zo’n dag waar van alles gebeurt.
Het lijkt wel zo’n super gave dag, en dat is het ook. We hebben er al veel gehad, er zullen er nog vast veel komen, maar wij genieten er gewoon super van.
Vanmorgen bijtijds op, want we moeten boodschappen doen voor de brunch met oma die op het programma staat.
Oma komt om 10:30 en het was weer super. Lekker buiten eten, genieten van de gezelligheid, zo blij met onze jurk/overhemd dat we hem niet eens hebben gefotografeerd en zelfstandig (samen) gespeeld bij de egel-opvang. Samen fietsen en samen oversteken. Moedig van ons, maar ook van papa en mama die ons zomaar een toch zeer drukke weg laten oversteken.
Vlak voor oma weg gaat, zitten wij al onder de bubbels…
Bubbels…
En nog meer bubbels…
Maar voor we het doorhebben vertrekt oma weer, want die heeft nog een zoon met kleinkinderen.
Hoe jammer ook, het geeft ons de tijd om lekker te gaan kijken naar het schapenscheren op de kinderboerderij.
Het is iets te ver voor Sylvain om te fietsen, dus met hem achter op gaan we op de fiets naar Oosterheem naar de schapen.
Eenmaal aangekomen zijn ze al begonnen. Lekker dan!
Gelukkig zijn er schapen zat.
Gaaf om et zien hoor. Hier kan je wel een trui van brijen!
Het is dat het mooi weer is, want waar de een staat te zweten met een dikke laag wol, staat de ander te blaten van de kou.
Ondertussen is er iemand een demonstratie aan het geven van schapendrijven met een dolfijnenfluitje.
Leuk om te zien en knap van die mooie honden dat ze zo goed die schapen kunnen sturen.
Echt gaaf om te zien hoor!
Oh, wacht staand foto’s maken….
Ja, euh… dit duurt te lang hoor. papa jij kan wel zo suf blijven lachen, maar ik kap er mee…. Nu wil ik wel weer wat anders doen.
Ok… De volgende halte is brood bakken zoals in de middeleeuwen.
Mmmm hadden ze toen al brood? Nou, als ze het hadden, deden ze het zeker zo.
Eerst wat deeg op een stok…
En die moet je dan zelf langdurig boven het vuur zien te houden.
Het is echt heen heeeeel lange stok.
Lastig dus om goed stil boven het vuur te houden. Maar wel fijn dat we geen pijn in onze handen krijgen.
Hoe hoger je hem houdt, hoe lager het broodje is, hoe sneller het gaat.
Oh ja, en wel goed draaien, anders heb je een zwart-wit broodje.
Overigens ook een mooi moment om mijn mooie nieuwe jurk te zien, made by Oma Coby!
Wat je ook nodig hebt is geduld… En dat is lastiger.
Maar wij zijn sluw…. als papa nou twee stokken vast houdt, kunnen wij lekker op de stormbaan. En als we dan klaar zijn met spelen, is het brood ook vast klaar.
Doei papa, wij zijn even spelen!
Zo en nu gaan we even kijken of onze broodjes al klaar zijn.
Oh, kijk nou, we zijn precies op tijd, wat zijn we toch goed!
Nu komt het… die lange stok moet meegenomen worden naar de hulp die het broodje er af haalt.
Super goede hulp, en een beetje ook van papa, zorgt er voor dat wij onze broodjes veilig zonder onze handen te branden in onze handjes hebben.
Tadaaaa!
We geven beiden de broodjes de tijd tijdens verschillende activiteiten.
Terwijl Chloé met mama gaat knutselen, gaan papa en Sylvain op stap en zien wat er nog meer te brengen is.
