Yes, eindelijk… Ik heb er vier jaar op moeten wachten, maar vandaag ben ik dan toch echt vier!
En omdat dat maar één keer in je leven voor komt, is het dus feest!
En weet je wat grappig is? Ik pas mijn afscheidsmuts van de crèche nog perfect. Deze ga ik op doen vandaag!
Wie jarig is trakteert! Liever geen snoep in de klas? Nou, dan niet…. Wij gaan voor de eitjes, maar dan wel leuk versiert (door mama).
En alsof dat niet genoeg is, doen we er een doosje rozijntjes bij.
Maar goed, dat zijn natuurlijk de voorbereidingen. Lang niet zo belangrijk als de ochtend zelf!
De mooiste cadeau’s? Die zijn echt van mijn zus.
Recht uit haar hart, zelf gekozen, zelf betaald, en precies waar ik van hou!
En natuurlijk van haar…. en zij van mij… what more can you wish for?
Echte liefde…
Nee, niet niets…. een extra cadeautje is natuurlijk altijd leuk!
Wat zal het zijn?
Nou, hier twee demo’s van wat ik allemaal gehad heb. Veel meer dan dit hoor, maar als jullie alles willen zien, moet je maar langs komen.
En dan al weer de volgende verrassing… Slingers, mede opgehangen door zus. Gaaf!
Even voor de foto staan, tja, ik moet op school wel wat laten zien. Van elk jaar één foto… Vandaag is de dag van 4 jaar, dus…
Nog twee dan…
En daarna? Eten! Kleren schoon houden, dus maar even een slabbetje om.
Even snel een gekke bek en dan op naar school.
Na een korte dag, komen papa, mama en zus om 13.30 langs in de klas om mijn verjaardag mee te vieren.
Het gaat eigelijk heel simpel, er is een zon, daar horen maanden bij, daar draait de zon om heen (elk jaar een keer) en dat beeld ik uit.
Wat ik zeg dus… De zon (onder streng toezicht van mama)
De maanden om de zon, die leg ik neer onder streng toezicht van juf Christine.
En ook al is de volgorde niet fantastisch correct, er liggen er 12 en bij elkaar is dat toch een jaar?
Dan mag ik van elk jaar dat ik oud ben (0-4) een foto laten zien, zodat alle kindjes weten hoe ik er uit zag toen ik klein was.
Mama leest een levensverhaal voor dat papa heeft geschreven op verzoek van de juffen van Sun.