Opa is zielig… En omdat hij zo lang moet wachten tot hij ons weer ziet, hebben papa en mama ons vandaag eerder dan verwacht van school opgehaald en zijn wij gezellig bij hem (en oma) langs gegaan.

Toen wij binnen kwamen zat hij in zijn stoel bij het raam. Dat zag er goed uit, uit bed!
En dat was ook goed, hij had net gegeten en was zichtbaar blij ons te zien… wij ook om hem (zo) te zien hoor!

Tja, dan is het altijd even aan Sylvain om voor wat vermaak te zorgen…

 

  

Het is vermakend, maar ook vermoeiend… Maar dat mag de pret niet drukken.

En omdat het zo goed gaat, nemen we hem gewoon spontaan mee naar beneden om wat lekkers te drinken en een ijsje te eten.

Nee, dat doen we niet met de trap, ze hebben hier in Blaricum ook een lief, handig he?

Kom opa, nog een klein stukje… daar hebben ze echt ijs!

Leuk moment om vast te leggen. Wie wil er met opa op de foto?
Mama staat al klaar.

Chloé kan er niet zo goed bij, maar wil natuurlijk ook op de foto.

Oma kan natuurlijk niet ontbreken. Ze is zichtbaar gelukkig dat opa met ons uit kon, dat is lang geleden hoor!
Ze zijn al 45 jaar getrouwd en nog steeds zo lief samen, als wij later oud zijn willen we ook zo’n opa en oma zijn hoor.

Sylvain paste niet op de foto, en mocht dus even op de leuning zitten, dat moet de leuning kunnen hebben toch?

Psssst opa, je bent er een vergeten!

Oh ja, natuurlijk… papa!

 

En om volledig te zijn. Oom Pascal (en fam.) is gister langs geweest, ook zij hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt deze familie kiekjes volledig te maken.
Zij hebben het alleen een stuk efficiënter aangepakt…

Opa, je ziet dat we ons zorgen maken, hoop dat we vaak langs kunnen en mogen komen om je een hart onder de riem te steken.
Komende woensdag mag je weet terug naar Hilversum, super. Echt goed gedaan, wij zijn trots op je en houden van je!