We zijn al even bezig, vandaag wellicht de climax.
Het is eigenlijk best spannend om te leren fietsen. We oefenen geregeld, maar ik ben wel een mooi-weer-rijder.
Vandaag kwam ik er dus niet onder uit, en ik wilde eigenlijk ook graag. Het is alleen spannend…
Met een nieuwe techniek, geleerd van Youtube, heeft papa mij vandaag onder handen genomen, terwijl mama Sylvain uitdaagde op zijn loopfiets en in de speeltuin.
Papa heeft eerst uitgelegd dat het zijn schuld is dat ik niet kan fietsen, omdat ik nooit een loopfiets gehad heb. Sylvain kan al lang fietsen, alleen kan hij niet bij de trappers en daarom fietst/loopt hij op zijn loopfiets. Zijn beentjes intrekken is niet zo’n probleem, bij mij is dat iets moeilijker.
Maar, mijn fiets is dan ook een stuk groter en ik heb de trappers in de weg zitten en er zit een mandje op en hij is zwaarder en… en… en…
Maar goed, na even traditioneel te oefenen:
Omdat de gebruikte (gestolen) methode nog al wat van papa vraagt, hebben we niet alle stappen vastgelegd.
In het kort, zadel op z’n laatst, trappers er af en even op mijn eigen mooie fiets loopfietsen.
Als dat lukt, een trapper terug en steppend het gevoel houden.
En als dat lukt met de voeten op de trappers hop, fietsen.
Tijdsduur 40 minuten, resultaat, onder begeleiding van mama die met Sylvain kwam kijken naar het resultaat:
Ik fiets los!
Goed he?
Onder het kopje ‘meanwhile’ heeft Sylvain zich tussentijds heerlijk vermaakt door Forrest Gump te imiteren.
Te mooi om niet te delen, ‘run little brother, run!’.
Geef een reactie