Kennismaking met Casa

Vandaag is het eindelijk zo ver, mijn eerste echte en officiële kennismaking met Casa, juf Marjorie. Ik ben gelijk enthousiast!

Al met al natuurlijk best wel spannend. Ik ben er al vaak geweest, ken al veel juffen en ben zelfs al eens wezen spelen bij een aanstaand klasgenootje (Sanna, het zusje van Isabel, vriendin van mijn zus), maar ja… het is nu wel echt en deze klas ken ik nog niet en juf Marjorie ken ik ook nog niet en…. en… en… tja, ik moet het wel nog even doen!

Eerst maar eens even wat moed in ‘drinken’ bij de Sligro. Die appeltaart hoef ik niet, maar slagroom geeft me moed!

En ik sta er natuurlijk niet alleen voor he, papa en mama zijn er, ik word er zelfs (heel Montessori (not) naartoe gedragen). En ik weet dat Chloé er ook nog is, dus als papa en mama dan toch gaan staan praten met juf, dan heb ik lekker altijd nog professionele begeleiding, want Chloé doet Casa voor haar beroep.

Casa and me… for the coming 9 years… I can’t wait!

En dan… de kennismaking. Stiekem toch wel spannend hoor, ik kan echt niet meer verbergen.

Nou, net als vanmorgen, gewoon stevig de pas er in en naar binnen.

En dan… euh, waar moet ik heen? Normaal kan ik na een handje weer omdraaien en dan terug… Mama!

En/of juf! Oh, gelukkig, daar zijn jullie!

Schoenen uit, en voor deze keer op m’n sokken.

Ai, het is wel echt groot hoor hier… Waar ligt alles toch? Juf Marjorie laat het me gelukkig heel rustig zien.

Poeh he, het is een end lopen hoor.

Gelukkig mogen we even zitten om te kijken wat er allemaal is.