Een veel gehoorde opmerking, naast niet meer kunnen zwemmen, is dat ik m’n veters niet meer kan strikken.
Nou… mooi wel!
Gebroken arm of niet, ik strik mijn eigen veters.
Wie het niet gelooft, kijkt maar naar de foto-reportage hier in deze blog. Onder het toeziend oog van Sylvain himself.
En zo moeilijk is het niet hoor….
eerst even de basisknoop…
dan een lusje maken…
de ander er omheen slaan…
lusje er doorheen halen…
en voila, klaar is Kees.
Geef een reactie