Yes, we zijn een week verder en vandaag krijg ik nieuw gips.
Niet alleen plastic gips, maar vooral ook roze!!! Woehoe!
Eigenlijk maakt het allemaal niet meer uit, want ik krijg roze gips!!!
Maar voor jullie zal ik aan het begin beginnen.
Vanmorgen met papa en Sylvain naar het ziekenhuis in Zoetermeer, afdeling foto’s maken om de binnenkant van m’n arm te zien.
Dat doen ze gewoon door het gips heen, knap he?
Deze keer kan ik het ook wel alleen, papa mag even achter de paal staan.
Ze maken twee foto’s, een recht en een plat.
We moeten even wachten op de gipspoli, en daar hebben we naast het spelen, lezen en gek doen even een Montessori-momentje.
Ik lees het in één keer goed:
Dan… gaat de schaar er in. Ze knippen (zonder m’n arm te raken) het gips er af.
Als de meneer vraagt welke kleur ik wil hebben, moet ik lang wachten voor het verlossende woord komt.
Hij vraagt of ik groen, blauw, rood, geel of paars wil… Maar ik ben niet op m’n hoofd gevallen, dus wacht ik even… En dan… “of wil je roze?”.
Wanneer de meneer een roze rol gaat halen, maakt papa nog snel een foto van mijn arm op het scherm.
YES! Die dus!
Hop, kous er om.
Watte? Precies!
Nog een laagje… nou, kom op met dat roze!
Yes! Daar is ie dan!
Happy!
En om te bewijzen dat ik niet alleen was, even samen op de foto met m’n lieve broertje… Volgens mij is hij jaloers!