Vandaag gaan we het proberen… Na lang zeuren en vragen, is het tijd om te paard te gaan. Hopen dat het ergens mag en kan!
Ik wil al zo lang… Maar in de stad is het niet zo makkelijk om een plek te vinden waar we zomaar kunnen paard rijden.
En op internet, zeggen papa en mama althans, staat dat je met vier jaar nog niet op een paard mag zitten.
Nou, hier in Limburg kan alles, dus hopen dat het hier wel gaat lukken…
Maar… eerst even lekker voor de deur schommelen. Gewoon, omdat het kan!
Na lang zoeken en een wandeling achter ons park waar de receptioniste van zei dat je daar mogelijk kan paardrijden, toch in de auto gestapt en naar een plek gegaan waar mensen paarden kunnen stallen, rijden en verzorgen.
En dan… opeens… komt je droom wel heel dichtbij.
Best spannend!
Ik was niet de enige die het eng vond hoor heel even aan het begin…
Ze zijn ook zo groot als je er naast staat. Zeker als je de lengte van Sylvain hebt.
Maar al snel is kammen toch ook leuk.
Zit je eindelijk lekker, laten papa en mama me los.
Ben ik daar eindelijk aan gewend… Schiet er een hond op Sir Winston af… Schrikken hoor!
En na dit grote avontuur natuurlijk lekker pannenkoeken eten en Sylvain ook nog even paard laten rijden.
Echt een super dag, in ieder geval één droom in vervulling gegaan.
En een grote wens van ons allemaal was het middagprogramma, maar daar konden geen foto’s gemaakt worden, want dan zou de iPhone kapot gaan…
Ja, je raadt het al, het zwembad.
We moesten wel een uur rijden, want op het park en het park dichtbij is het zwembad dicht. Erg triest, maar toch leuk om te kunnen zwemmen.