Niets bijzonders zou je denken…
Een langevinger en ik samen, het is een leuk plaatje, dat moet je toegeven.
De vaste lesers van mijn blog weten dat mijn leven nooit saai is en dus dat een langevinger alleen geen reden is voor een blog.
Nee… het is een subtiel verborgen maar o-zo belangrijk bericht:
Ik kan zelf aan tafel zitten op een grote-mensen-stoel!
Woehoe!