Wow, wat een vakantie…
(d.d. 29-08-2014 – 01-09-2014)
Het mag dan maar vier dagen geweest zijn, het voelde als 4 weken.
Eén groot feest.
Eigenlijk samen te vatten in: “glijden, eten en lekker met z’n vieren leuke dingen doen”.
De foto’s zeggen even veel als weinig, want we hebben niet alles kunnen vastleggen. En sommige momenten hebben we de camera behoorlijk laten gaan, ach kijk zelf maar!
In het restaurant mag je eten wat je wil. Maar patat eten we al zo vaak… Doe maar een broodje gezond en een cracker, lekker!
Mama een 12-uurtje en Chloé met een paar grote happen…. zo het broodje op.
Eerst even lekker buiten lopen en spelen.
En dan… is het tijd om te glijden. Het leek even eng, maar toen we de smaak eenmaal hadden, was er geen stoppen meer aan, alleen, samen of gewoon allemaal, woehoe!
Maar dat bleek maar een voorproefje van de dag van aankomst, want dag twee gingen we weer naar een ander land, genaamd: Plopsaland.
Het ligt vlak bij België en ze praten er ook Nederlands, maar ook Frans… wel handig hoor dat twee-talige.
En het mooiste, ik kreeg voor het eerst een stempel van 1-meter. Hét bewijs dat ik groot ben en dus overal in mag. Goed he?
Eén meter of niet, de draaimolen is en blijft het meest fantastische wat er is.
Ondertussen stond Maya even vrij, snel even de kans grijpen voor iedereen die durft.
Dat papa en mama alleen mogen zitten en durven, dat was niet zo spannend. Chloé zat zonder aarzelen alleen, omdat ze een stempel heeft van één meter… Maar Sylvain kroop van mama’s schoot toch maar alleen voorin. Waar ‘regels’ niet allemaal goed voor zijn he? Met z’n tweeën is veel te gevaarlijk, zet hem maar voorin.
Gelukkig dat hij al zo’n grote man is, want hij kan helemaal zelf zitten!
Even controleren of hij er nog zit. Ja, gelukkig.
Op naar de volgende attractie, hoewel… Eerst even bijkomen hoor.
En dan is het nu tijd voor een rondje op mijn paard.
En nu is het schommeltijd voor Sylvain. De eerste keer, stiekem best wel leuk en helemaal niet eng.
En na het schommelen van Sylvain is het Chloé’s beurt om te vissen… Nou, eigenlijk de eenden.
Mmmm eenden, dat is zó saai, ik val gewoon in slaap.
Pauze dus, even rust om op te laden om de dansvloer op te gaan, K3 en Chloé.
Terwijl Chloé lekker danst, maak ik even wat stoere selfies met beroemdheden.
Bobo leek even eng, maar viel toch mee. Bumba en ik gaan al meer dan een jaar goed, we zijn buddies.
En dan, voor de megaglijactie, eerst even in de ballenbak.
(papa heeft de slow-motion-knop gevonden… sorry)
En nu, de super hoge, super snelle, super gladde megaglijbaan.
Wow, wat gaaf. Zwetend naar boven rennen en gillend naar beneden, wel tien of elf keer.
En terwijl papa en Chloé zich onbeperkt uitleven op de supermegaglijbaan, gaan mama en Sylvain zelf even spelen.
Als uitsmijter nog een show van Bumba live en dan na de familie foto’s naar het huisje, midden in het bos.
Jaaaa, nu is het wel leuk geweest met die selfies, inpakken en wegwezen nu!
Ons huisje. En we geven het glijk toe, het is een zooi. Heerlijk, gewoon niets opruimen, niets schoonmaken, gewoon alles neergooien waar we willen, gewoon, omdat het kan (en mag van papa en mama).
Volgende dag naar een overdekt shoppinggebied. Een soort slecht aftreksel van de Zwartemarkt in Nederland. Maar gelukkig met glijbaan en een ‘gezellige’ eetzaal met live muziek.
Terug naar de auto, eindelijk even samen, zonder papa en mama een wandeling maken.
En dan maken we ons klaar voor een laatste avondmaal in het restaurant waar je alles kan en mag eten wat je maar wil. Keuze genoeg, kip en patat, pizza, shoarma, mosselen, zeg het maar…
Papa en Chloé gaan samen halen, terwijl mama Sylvain eten geeft en naar bed brengt.
Maar… voor je het weet zijn we weer bij elkaar. Het is 19:15 en het restaurant is gesloten, zoals elke dag overigens.
Daar gaat de kip en patat.
Maar, de familie Delcour laat zich niet kisten, al is het 25 kilometer, er is altijd een Mac in de buurt.
Kip en patat zal het zijn!
En ook al heeft Sylvain het gemist gister avond, hij wordt toch wel fantastisch wakker, kijk maar.
Zelfs met natte haren die door elkaar gedaan zijn, blijft het een wonderschoon aanblik toch?
Tijdens het inpakken nog even een stuk wandelen in het bosrijke gebied (ook al noemen de Belgen het Bokrijk daar). Heerlijk!
En nog even kiekeboe spelen in de auto.
En het shoppen in Wijnechem was leuk, maar niet om veel foto’s van te maken. Hooguit van het etentje en natuurlijk de Symbiose tussen Chloé en Sylvain.
Maar… al met al, zo je ziet, was het een super vakantie! Gaan we vaker doen!
Super vakantie. ….
Voor de kinderen tenminste-:)