Geen brug te ver

Vandaag lekker met papa, mama en Sylvain op stap geweest!

Gezellig naar de kinderboerderij en daarna het bos in. Het grote bos, waar Nijntje en Nina waarschijnlijk picknicken als ik papa mag geloven.

Ik heb nu wel een mooi beeld van het verhaal dat papa zo vaak vertelt voor het slapen gaan en waar Nijntje en Nina dan die hele picknickmand leegeten.

Maar goed, dat was niet alles, ik heb een super mooie boswandeling gemaakt, het langste stuk ooit gerend en nudistisch getoiletteerd (zonder mijn boel vies te maken, goed he?)

En natuurlijk geen boete gehad… maar wel een ijsje van Stefano Zuliani echt Italiaanse ijskar. Een oud-student van papa, ook te boeken voor feesten en partijen. Klik hier!

Lekker hoor!

Maar… maar… maar het aller aller allers leukst was het bedwingen van de onmogelijk te bedwingen één-persoons levensgevaarlijke hangbrug.

Ook al moest ik even twee keer slikken, ik heb het met twee vingers in m’n neus meermaals laten zien, deze brug is wel te bedwingen, want niets is onmogelijk!

En er is zoveel bewijs… kijk zelf maar!