Vandaag is het eindelijk zo ver. Papa mag observeren in de klas.
Nadat mama een halfjaar geleden al heeft mogen kijken, was papa vandaag aan de beurt. Observeren hoe het met me gaat en einde dag een gesprek met juf Brigitte om te horen hoe zij en meester Theo mij vinden.
Best wel spannend hoor, maar ook wel leuk! Ik kan het natuurlijk niet laten om mijn werkjes vandaag dicht bij papa te doen. Eerst maar eens mijn creatieve expressie tonen, een tekening voor papa. Daarna de echte werkjes in om te laten zien wat ik allemaal kan.
En…. één van mijn dromen is uitgekomen, voorlezen aan Brigitte, om te laten zien dat ik het zo goed kan. Jullie wisten dat natuurlijk al, maar ik weet natuurlijk niet of Brigitte alle blogs van kinderen leest en wellicht mijn lees-blogs gemist heeft.
Nog een paar taal-lesjes dan (de ‘ou’ klank)
En dan zelf afmaken…
En tot slot (van de observatie, want ik blijf natuurlijk gewoon) de ‘aa’ klank.
Wel jammer dat papa weg moest, even een traantje, maar eenmaal terug in de klas, is het toch gewoon weer aan het werk. Tja, het leven op school is soms even moeilijk, maar als ik eenmaal bezig ben, vind ik het erg leuk!
En dan… Aan het einde van de dag komt papa langs. Ik zie hem nog voor hij het gesprek in gaat, maar ik wist al dat het er aan zat te komen. Dus nog even spelen en dan mag ik weer mee naar huis.
Het gesprek ging goed, was leuk en leerzaam. En het rapport wat juf Brigitte en meester Theo gemaakt hebben liegt er dan ook niet om. Reden voor mij om deze vol trots op m’n blog met jullie te delen. Kijk zelf maar dus.