Ik weet dat ik nu zo’n beetje wel jarig moet zijn.
Al 2 weken lang oefen ik ‘lang zal ze leven’ en roep ik te pas en te onpas ‘Hoeraaaa’.
Juf Carolien heeft al een Hello-Kitty-Prinsessen-verjaardagsmuts gemaakt, dus het moet nu toch echt gebeuren.
Kom ik vandaag beneden, ligt er een cadeau op tafel.
Logischerwijs kijk ik er naar, zeg ik ‘mooie tas’, en wil ik de tas open trekken…
Zegt papa ineens, nee, deze is niet voor jou, deze is voor Josephine Anna Elisabeth de Haaij, waar we vanmiddag op bezoek gaan.
“Maar het is toch nog geen Koninginnedag, papa?” “Nee schat,” zegt papa “het klinkt als een prinses, maar het is de dochter van Nicki en Catharine waar we vanmorgen naar toe gaan”.
Je kan je voorstellen dat dat een behoorlijke teleurstelling is… Even verwerken hoor!
Maar morgen… morgen krijg ik een heeeeel groot cadeau van papa en mama, dat heeft papa beloofd!
Geef een reactie