Het is al weer even geleden dat ik een APK kreeg, dus vandaag met mama naar het Consultatiebureau.

Lekker een wandeling maken, althans, mama lopen en ik lekker zitten en om me heen kijken.

Na een minuut of 15 – 20 (ik heb niet op m’n horloge gekeken) kwamen we aan bij het Consulatiebureau. Inchecken, uitkleden en dan via de weegschaal en de sjoelbak naar de enge ruimte waar ik mocht laten zien dat ik al een propje kon pakken.

Sjonge jonge, wat een belediging, alsof ik dat niet al een paar maanden kan… Dus netjes het propje teruggegeven, krijg ik te horen: “oh, dat je dat ook al kan”.

Duh!

Dus…

Maar goed, dat schijnt bij de volgende keer pas te hoeven. Uitdaging alom hier (not).

Maar daar bleken we niet voor te komen, want als ‘cadeau’ kreeg ik van die mevrouw in allebei m’n benen een grote staaf geduwd waardoor ze met grote kracht een vloeistof in me spoot… Een die me niet lekker zit en dus heb ik het lekker op een brullen gezet.

Gelukkig was mama er bij om me te troosten en heb ik maar heel even gehuild en mochten we gelijk weer gaan, de lol was er zeker vanaf.

Wellicht de volgende keer maar gelijk beginnen te huilen, kijken of ze die ijzeren staaf dan uit m’n benen kan laten.

Wel weer nieuwe uitslagen van mijn APK:

Lengte: 72 cm
Gewicht: 7,930 kg
Hoofdomtrek: 44,6 cm

En natuurlijk de foto’s.
Ik kon het niet laten om ook nog twee foto’s van mij toe te voegen van thuis (eer gister gemaakt).

Nu lekker op bed met een Paracetamol in m’n … omdat ik toch last heb van de combinatie verkoudheid, tandjes (4 tegelijk) en die vervelende prikken.

Slaap lekker en tot snel!