Zo, dat was me wel weer een papa-dag.
Wat kan er toch een hoop gebeuren zeg.
Nadat ik lekker heb uitgeslapen, omdat papa mij niet hoefde weg te brengen en omdat ik midden in de nacht dorst had en geen zin had om te wachten, begon de dag rustig.
Lekker grote en warme fles gehad, en daarna heerlijk weggedommeld met het ontbijtjournaal.
Toen ik wakker werd had ik al weer een heel stuk van As The World Turns gemist.
Papa zag er weer fris uit en belangrijker hij rook ook weer fris.
Samen naar beneden gegaan, en daar beloofde het al geen gewone dag te worden.
Geen kinderopvang maar een papa-dag dus… Dus sowieso geen gewone dag.
De hal was leeg, het stonk, en m’n wagen stond niet op z’n eigen plek geparkeerd… Was er ingebroken? Was m’n eerste wagen nu al gejat?
Gelukkig niet…
Papa legde uit dat de dag ervoor de hal was gestript omdat er een nieuwe komt. Vandaag komen de stucadoors…
Geen idee wie of wat dat zijn, maar ik zag geen paniek in de ogen van pap, dus zal het wel goed zitten.
Eerst maar even wat aandacht vragen, want wellicht willen die stukadoors dat ook straks, dan heb ik het in ieder geval vast gehad.
Daarna lekker liggen spelen in de werkkamer van papa, hij had mijn eigen speeltuin ingericht want we zouden de hele dag hier gaan spelen. Lekker aan de wandel geweest toen papa niet keek.
Nou, daardoor was ik natuurlijk helemaal benieuwd naar wie er dan komen.
Toen ik een beetje was uitgespeeld zijn we samen even naar de brievenbus geweest en hebben we boodschappen gedaan.
Blij dat m’n wagen er dus nog gewoon stond. Heerlijk rondje gereden met de kap open.
Toen we weer in de speelkamer zaten, had ik wel zin in een Liga. Deze heb ik ritueel zitten slachten, en een groot deel echt naar binnen gekregen.
Jammer dat ik aan het einde stikte in een stukje, waardoor al het werk voor niets bleek en de Liga weer zo goed als in z’n geheel, maar dan in sappige stukjes weer naar buiten kwam.
Ach, het scheelt een luier…
Tijdens mijn verorber-actie ging de bel. Gelukkig heeft papa mij eerst geholpen en daarna pas de deur open gedaan, want er zat een stuk in m’n keel… Best nog lastig zo’n Liga. Maar ik heb nu geleerd hoe ik er een ritueel moet slachten…
Daarna weer heerlijk gespeeld, schone luier gevraagd en gekregen en kreeg toen de schrik van m’n leven (tot nu toe).
Niet lang nadat de stukadoors een brom-geluid maakte begon het hele huis ineens te piepen.
Papa schrok en ging gelijk naar beneden, Quincy (mijn kat) sprong van pure wanhoop in de gootsteen…
Maar gelukkig was het zo weer over en was het vals alarm.
Voordeel is wel dat we weten dat het brandalarm het nog doet!
Nadat we allemaal zijn bijgekomen van de schrik heb ik lekker liggen slapen en werd ik als altijd met een lach wakker.
Nu samen (live) met papa mijn blog maken, foto’s uploaden en dan wachten op mama die er zo weer aan komt!
Nog snel even een chat met Argentinië verstoren door hevig mee te typen en zwaaien, en dan is het al weer einde dag…
Joepie, weekend!!!
Tot snel,
Chloé
Geef een reactie